Kitablar və Siqaretlər kitaplarını, Kitablar və Siqaretlər sözleri ve alıntılarını, Kitablar və Siqaretlər yazarlarını, Kitablar və Siqaretlər yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitab Orvelin ən qısa romanlarından biridir. Əslində Orveli 1984 və Heyvanıstan kitabları ilə tanımışam və ondan sonra oxuduğum kitabları mənə həmin kitablar qədər maraqlı gəlməyib.
Kitablar və Siqaretlər kitabında öz xatirələrindən yazan yazıcı ciddi məsələlərə və öz təcrübələrinə toxunub. Kitabların alınmadığı bir cəmiyyətdən bəhs edərkən Orvel siqaretlərə pul xərcləyən insanlarln kitab almadığını, kitab rəyçilərinin öz işlərini pul qazanmaq xatirinə etdiklərini, kitab mağazalarında satılmayan kitabların sırf satışı üçün yalanda tərifləndiyini vurğulayır. Müasir dövrün aktual problemlərini bir növ keçmişdə də olduğunu göstərir.
Mənim üçün ən maraqlı yeri sonuncu fəsliydi. Təhsil xatirələrini xüsusilə məktəb xatirələrini bölüşdüyü hissə təhsil sektorunun hələ də çox dəyişmədiyini və məcburi xarakter daşıdığını göstərir. İndiki dövrdə olduğu kimi uşaqlar bahalı özəl məktəblərdə oxumaq üçün can atırdılar. Fərqli olaraq zorakılığı göstərən Orvel məncə uzun illər əvvəl gələcəyi görən yazıçılardan biridir.
Mütləq oxunmalıdırmı bu kitab? Məncə yox. Çünki çox şey qazandırmadı mənə. Tövsiyyə edirəmmi? Bəli, çünki başqalarının təcrübələrini bölüşdüyü kitablar maraqlı olur.
Uşağın zəif tərəfi həyata boş bir səhifə ilə başlamasıdır. Yaşadığı cəmiyyəti nə anlayar, nə sorğulayar və saflığına görə digər insanlar alçaldılma hissi bulaşdırıb sirli və bərbad qaydalara qarşı çıxmaqdan qorxudaraq ona təsir göstərərlər.
Uşaq üçün məktəbin ticarət qurumu olduğunu anlamaq çətindir. Uşaq məktəbin təhsil vermək üçün mövcüd olduğunu və müdirin isə onu öz yaxşılığı üçün intizama salmağa çalışdığına inanır.
Uşağın zəif tərəfi həyata boş bir səhifə ilə başlamasıdır. Yaşadığı cəmiyyəti nə anlayar, nə də sorğulayar və saflığına görə digər insanlar alçaldılma hissi bulaşdırıb sirli və bərbad qaydalara qarşı çıxmaqdan qorxudaraq ona təsir göstərərlər.
Amma bu günahkarlıq və qaçılmaz müvəffəqiyyətsizlik hissi başqa bir şey tərəfindən sabitlənirdi: sağ qalmaq instikti. Gücsüz, çirkin, qorxaq, iy verən və heç bir cəhətdən məruz görülməyəcək bir varlıq belə yaşamaq və öz tərzində xoşbəxt olmaq istəyər. Mövcud dəyər qanun- larını alt-üst edə bilməz və ya müvəffəq ola bilməzdim, amma müvəffəqiyyətsizliyimi qəbul edə bilər və onu an yaxşı şəkildə dəyərləndirə bilərdim. Nə olduğumu qəbul edə bilər və bu şərtlərdə həyatda qalmaq üçün mübarizə apara bilərdim.
Və bu nöqtədə insan bir uşağın həqiqətdə nə hiss etdiyini və düşündüyünü bilməyin çətinliyi ilə qarşı-qarşıyadır. Olduqca xoşbəxt görünən bir uşaq əslində göstərməyəcəyi və ya göstərə bilməyəcəyi qorxunc şeylərdən əziyyət çəkə bilər. Uşaqlar sadəcə xatirələrimiz və ya fərziyyələrimiz vasitəsilə daxil ola biləcəyimiz, bizə yad olan bir növ sualtı dünyada yaşayır. Əsas ipucumuz bizim də bir vaxtlar uşaq olduğumuz reallığıdır, amma çox insan öz uşaqlıqlarındakı mühiti demək olar ki, tamamilə unutmuş görünür.