Tek tek ayrı ayrı yorum yapmak yerine iki kitabın topluca yorumunu girmek istedim. Zaten bir çok kişinin de okumuş olduğu benim ise birazcık geç kalmış olduğum bir seri.
Öncelikle kısacık kitaptan bahsedecek olursam;
Efsun, kalıplaşmış bazı yargıları yıkmaya çalışan ya da kendince buna çabalayan fakat sonunda direncini kaybedip bu çarkta yerini alan bir tipik Türk kızı :) ve kitaplar Efsun karakterinin ağzından son derce mizahi bir dille anlatılıyor.
Öncelikle 1. kitabı çok sevdim. Tam da neşelenmeye ihtiyacım olan bir zamanda Hızır gibi yetişti ve kahkahalarla okudum. Yazarın Efsun'un gözünden günümüz insan karakterleri, insan ilişkileri üzerinden verdiği mizahi mesajlar çok iyiydi.
Birinci kitabın hemen ardından ikinci kitabı okuduğum için bu kendi içinde konuşmalar vs beni biraz sıktı. İlk kitaptan aldığım tadı ikinciyi okurken pek alamadım. Keşke araya biraz zaman koyup okusaydım diyorum.
Kitaptaki Sabahattin Ali kısımlarına da ayrıca bayıldığımı söylemeden geçemeyeceğim. .
