Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Koku
Patrick SüskindKoku Yorumları ve İncelemeleri
Koku yorumları ve incelemelerini, Koku kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Koku puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Patrick Süskind'in, Almanya'da ilk yayımlanışında tam anlamıyla olay yaratan, aylarca liste başlarında kalan Koku adlı bu romanı, gerçekte alışılagelmiş çoksatarların oldukça dışında kalan, tarihsel boyutlarda kapsamlı bir toplum eleştirisini sergileyen bir kitap. Olay, 18. yüzyıl Fransasında geçer; kitabın kahramanı Jean-Baptiste Grenouille ise tüm insani duyumlardan ve duygulardan yoksun, salt kokulara karşı görülmedik ölçüde duyarlı ve istediği kokuları üretebilmek için cinayet işlemekten kesinlikle çekinmeyen bir katildir. Herkesin ve her şeyin kokusunu almakta, tüm kokuları üretmekte gerçek bir dâhi olan Grenouille, kendi kokusunun bulunmadığını, onun bulunduğu yerlerde insanların insan kokusunu alamadıklarını anladığı gün, dünyasını da yitirir. Kendisi için tek çıkar yol, başkalarına onun için sanki insanmış izlenimini verebilecek kokular sürünmektir. Toplum içinde bireyselliğini hiçbir zaman edinememiş toplum tekini, kendi benliğinin dışında her şeyi yaratabilmiş dâhiyi sergileyen bu görkemli alegorinin olağanüstü bir akıcılıkla erişilen son bölümü, benzeri herhalde ancak bir Kafka'da görülebilecek bir insanlık trajedisinin simgesidir.
Şu zamana kadar okuduğum en ilginç kitaptı Koku.
İlk 100 sayfasında doğru düzgün hiçbir olayın olmadığı için çokça sıkıldığım ve yarıda bırakmayı düşündüğüm bir kitap oldu ama sonrasında kitap aktı gitti ve başta 6 veririm dediğim kitabı 8 puan ile bitirdim. Gerek konusuyla gerek kitabın içindeki olaylar açısından oldukça ilginç ve olağanüstüydü.
Konusu ise başkarakterimiz Jean-Baptiste Grenouille'nin kendine ait bir kokusu yoktur ve bu durum her zaman onun toplum içinde görünmez olmasına ve farkındalık durumunda da insanlarda tiksinti uyandırmasına neden olur. Karakterimizin kendi kokusu olmamasına rağmen kokuları çok iyi ayrıştıran bir buruna sahiptir. Güzel kokulara olan düşkünlüğü yüzünden kokularını beğendiği kadınları öldüren bir katile dönüşür.
Kitap boyunca nefret ettiğim bir karakter oldu çünkü hiçbir sempatisi yoktu. Cezasını insanlardan değil de kendi elleriyle çekmesi beni tatmin etti açıkçası. Filmine de bir şans vermeyi düşünüyorum. Yorumumu okuduğunuz için teşekkürler.
Sonu beklemediğim gibi biten kitaplardan birisi ve olay akışı bana çok saçma geldi açıkçası. Kendi kokusunu ararken 26 tane kadın öldürmesi sonra saçma sapan bir yolla idamdan kurtulması falan anlamlandıramadım.
Kitap okunuyor yani uzun süre elimde kalmadı ama yine de vaaaooov da olmadım.
Herkese merhaba
Geçen hafta okuyup bitirdiğim kitabı yeni paylaşma fırsatı bulabildim. Kitabı okuduktan sonra filmini de izleme imkanım oldu. Kitaba sadık kalınmış hem kitabı hemde filmini beğendim
Kitabımıza gelirsek ana fikri; Tüm insani duyumları kaybetmiş salt kokulara karşı duyarlı olarak doğan kendini insanlara kabul ettirmek isteyen koku
Yazar Patrick Süskind, Koku: Bir Katilin Hikayesi isimli bu eserinde bizi 18. yüzyıla, Fransa'ya götürüyor. Dünya üzerindeki en pis, en iğrenç kokuların hüküm sürdüğü Paris'te bir balıkçı tezgahının altında kitabımızın kahramanı Jean Baptiste Grenouille dünyaya geliyor. Annesini idama sürekleyen Grenouille, bebekliğinde birçok süt anne
Koku sayesinde bir insana aşık da olabilirsiniz ondan nefret de edebilirsiniz.
Kokusuz olarak doğduğu için dışlanan ama herşeyin kokusunu alabilmek gibi eşsiz bir özelliğe sahip olan Grenouille.
Bir koku insana neler yaptırabilir ? Katil edebilir mesela. Öyle bir iki cinayet falan değil yaşadığı yerdeki her kızı öldürüp kokularından parfüm yapacak kadar bir psikopatlık. Grenouille sırf sevmek ve sevilmek duygusunu yaşayabilmek için kendi kokusunu oluşturmaya çalışıyor. Öldürüp parfüm yaptığı kızların kokusunu birleştirerek kendi kokusunu oluşturup toplumdan dışlanmasına sebep olan kokusuzluktan kurtulmaya çalışıyor.
Sonunda işlediği cinayetlerden dolayı yakalanıyor tabi. Ama o yaptığı parfüm sayesinde idamını bekleyen herkesi tam anlamıyla büyüleyip kendisini sevmelerini sağlıyor. Oluşturduğu koku o kadar etkili ki onu tanrı bile yapabilir insanların gözünde.
Ama sırf sevilme arzusunun onu parçalara ayıracağından haberi yoktur.
Çok ama çok güzel bir kitap. Kitabı okuduktan sonra filmini de izleyin. Koku: Bir katilin hikayesi.
Bu kadar güzel bir kurgu, böylesine bir hayal gücü…yazara hayran kaldım diyebilirim. Kesinlikle okuyun.
Hem annesiz hem babasız hiç sevilmeden büyüdüğü dünyadan öcünü kokuları kullanarak alan dahi bir katilin öyküsü... Kimsenin alamadığı, hissedemediği kokularla kendini ifade etmeyi öğrenen Grenouille, bu yeteneği ile her istediğini yapmasına rağmen kendi benliğini yaratamadıgını fark ettiği anda, hazin sonunu kendisi hazırlıyor. İnsanlık adına almamız gereken harika mesajlar içeren müthiş bir kurgu ve alegori
Sevgisiz büyüyen bir çocuk,
Kendini ifade etmeye çalışan bir genç,
Her şeyden umudunu kesmiş, insanları kendi silahıyla (kokularıyla) vuran dahi bir yetişkin katil...
Çok yönlü değerlendirilebilecek harika bir kitap. Dikkat bu kitap kokulara karşı hassasiyetinizi çok fazla arttıracak.
The soul of beings is their scent. ~ "Varlıkların ruhu kokusudur."
Kitaba başlarken neyi beklediğimi bilmiyorum, belkide sadece bir gerilim romanı okuyacağımı düşünüyordum. Ama şunu söyleyebilirim ki beklediğim her neyse kitabi bitirdiğimde hissettiğim şeyler ondan çok daha farklıydı. Bu kitabı yazan insanın hayal gücü gerçekten herkesten çok başka çalışıyor. Kurgusu, ilerlemesi,betimlemeleri, karakterleri, her şeyiyle çok farklı. Yazarın kokuları anlatırkenki ayrıntılı betimlemeleri sayesinde Grenouille gibi bende en ince ayrıntısına kadar her şeyi koklamış gibi hissettim. Şu zamana kadar kokulara karşı hassas olduğunu düşünen bir insandım ama kitap bittikten sonra o kadar etkilendim ki artık kokuları analiz etmeye çalışıyorum. Kitap başta yavaş ilerliyor ama son bölümü su gibi akıyor. İlk bölümü okuduktan sonra merakımdan sabredemeyip filmini izledim ve sonradan çok pişman oldum. Sizde lütfen benim gibi sıkılıp bırakmayın, kitaba şans verin ve filmden önce okuyun. Filmi kitabı bititmeden izlememe rağmen oldukça akıcı bir şekilde okudum eğer izlemeden okusaydım nasıl bir heyecanla okurdum tahmin edemiyorum. Keyifli okumalar ~
Konu, olay örgüsü, tasvir hepsinden parendeyle geçiyor. Okurken film izliyormuşum hissi veren kitaplara bayılıyorum. Gelgelelim üslup sınıfta kaldı bende. Bir cümle içinde yüzden fazla kelime kıllanıyor. Dopdolu bir sayfa okuyorsunuz dönüp bakıyorsunuz sayfa üç cümleden oluşmuş. Cümlenin sonunda başını tekrar okumak zorunda kalıyorsunuz unuttuğunuz için. Okurken zihin yoruyor. Sinerji, frekans, aura, duygu metaforu meraklısını sarar sanırım.
Yalnızca sevilmek istiyordu
Grenouille eşsiz bir yetenekle doğmuş dünyanın en şansız insanı. Bu yeteneği onu ilah bile yapabilecekken hem de...
İnsanüstü bir koku alma yeteneğine sahip Grenouille insanların kendilerine has olan kokularını bile ayırt edebiliyor. Fakat şansız karakterimizin kendine has o kokusu yok. Aman ne var ki bunda diye düşünseniz de yazar, insanın kendisine has olan kokusunu bir buhar bulutu gibi yanında taşıdığından bahsediyor. Yani görünmez bir imaj denilebilir. Adını koyamasalar bile Grenouille ile karşılaşan herkes onun kokusuz olduğunu hissedip ondan uzaklaşma içgüdüsü gösteriyor. Yani Grenouile hayatı boyunca dışlanıyor, doğduğu andan itibaren sevgisiz ve ilgisiz yaşıyor. Kimse onu hiçbir zaman kendisi olduğu için sevmiyor. Sevilmek ihtiyacı ise onu korkunç bir katile dönüştürüyor.