Yaşıyorum, durmadan bir şeyler bekliyorum... Ama niçin? Belli değil. Ruhumun ayarı bozuk çünkü. Daha nasıl söyleyeyim! Ruhumda eksik olan bir şeyler var; ateş mi desem, kuvvet mi desem, bilmem artık. Bir şeyim eksik işte! Anlıyor musun? İşte yaşayıp gidiyorum, hep bir şeyin özlemini çekiyorum; ama 'Nedir o şey?' dersen kendim de bilmiyorum!..
Haklısın, bizimkiler hikaye uydurmada pek ustadır... Hayatında hiçbir güzel şey bulunmayan bir insanın bir hikaye uydurup gerçekmiş gibi anlatmasında ne kötülük var? Anlatır, masalına kendi de inanır, bir parça avunur. Çok insan böyle yaşar. Engel olamazsın buna...
“Kimdir bize karşı suçlu olan?
Kendimize, yaşama karşı suçlu olan yine kendimiz değil miyiz? Niçin mi? Çünkü ne içimizde bir yaşama isteği , ne de kendimize karşı sevgimiz, saygımız var...”