Küçüğe Bir Dondurma
Tuna KiremitçiKüçüğe Bir Dondurma Sözleri ve Alıntıları
Küçüğe Bir Dondurma sözleri ve alıntılarını, Küçüğe Bir Dondurma kitap alıntılarını, Küçüğe Bir Dondurma en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sevdiğin insanı bütün dünya tepene binmişken bile gazabından uzak tutabiliyorsan, işte sana fedâkarlık.
Aşk uğruna öfkenden, isyanından ve akacak yatak arayan zehrinden vazgeçmek sence az şey mi?
Sayfa 73 - Doğan KitapKitabı okudu
Belki de hatırladıklarınla birlikte yaşamayı öğreneceksin. Onları sindirip bünyenin bir bileşeni yapabilirsen gerçek unutuş gerçekleşmiş olacak. Emin ol, kimse senden daha kusursuz değil. İnsanlar düşenler ve düşmeyenler diye ikiye ayrılmıyor. Ayağa kalkmasını bilenler ve diğerleri diye ayrılıyor.
İster bavul olsun ister komik bir çanta, babalar oğullarına her zaman bir şeyler bırakıyor. İçine de yapamadıkları, suya düşmüş hayallerini koyuyorlar.
Bense hiçbir zaman yalnızlığın hakkını veremedim. Yazmayı sürdüremeyişimin gerisinde bu yalnızlık korkusunu aramak gerek. Sırf yanımda birileri olsun diye boktan insanlarla düşüp kalktım. Zamanımı ve paramı aynı korku yüzünden, saçma sapan şeylere harcadım. Sonunda bana kalan, istediğim dışında biçimlenmiş bir yalnızlık oldu.
Oysa şimdi anlıyorum ki insan elleriyle biçim vermeli kendi yalnızlığına, bir heykele biçim verir gibi.
Zamanla anlamını yitiren sözcükler sonra: Mesela aşk...
Sayfa 32 - Doğan KitapKitabı okudu
Soruyorum bazen kendime: Nedir aile?
Bir huzur bilgisi, değil mi? İnsanın çevresine ya da kendisine dair herhangi bir şeyi artık düzeltme ihtiyacı duymadığı yer. Acılardan ve çelişkilerden arındığımız, güvenli bir konak.
Sayfa 30 - Küçüğe Bir Dondurma, Tuna Kiremitçi/ Doğan Egmont Yayıncılık/ 1. Basım- Şubat 2009Kitabı okudu
Oysa seninle çok basit ve sıradan şeyler paylaşmak isterdim. Bir kuşun uçuşunu, bir balığın yüzüşünü, atınca geri gelmeyen bir taşı
Sayfa 22 - Doğan Kitap YayıncılıkKitabı okudu
Hayatın kamçısı sırtımızda her şakladığında onu suçlayamayacaksak bir baba neye yarar değil mi?
Sayfa 15Kitabı okudu
Oysa şimdi anlıyorum ki insan elleriyle biçim vermeli kendi yalnızlığına, bir heykele biçim verir gibi.
Sayfa 84Kitabı okudu
İnsanlar düşenler ve düşmeyenler diye ikiye ayrılmıyor. Ayağa kalkmasını bilenler ve diğerleri diye ayrılıyorlar.