Küçüğe Bir Dondurma
Tuna KiremitçiKüçüğe Bir Dondurma Sözleri ve Alıntıları
Küçüğe Bir Dondurma sözleri ve alıntılarını, Küçüğe Bir Dondurma kitap alıntılarını, Küçüğe Bir Dondurma en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Biliyorum, "keşke burada olsaydın." söylenebilecek en aptal cümle. Ama keşke burada olsaydın. Keşke karşı karşıya oturup hayattan konuşsak ya da hayata dair sussaydık. Sustuğumuz zaman bile birbirimizi anlayabilecek kadar tanışıyor olsaydık.
Neyi başarmışım biliyor musun? Unutmamayı.
Emin ol, kimse senden daha kusursuz değil. İnsanlar düşenler ve düşmeyenler diye ikiye ayrılmıyor. Ayağa kalkmasını bilenler ve diğerleri diye ayrılıyorlar.
Zamanla anlamını yitiren sözcükler sonra: Mesela aşk...
Ve asıl anlamına zamanla kavuşan sözcükler: Mesela ölüm...
Ama olmadı. Sevecek kadar tanıyamadın, tanıyacak kadar da sevemedin sen beni.
Çektiğin acının seni öldürmeyeceğini bilmekten daha acı ne olabilir?
Geçmişin kum havuzundan, meleğe bakar gibi bakıyorsun bana. Oysa ben kanatlarımı kaybedeli çok oldu. Yürürken ayağıma dolaşan o ağır şeylerden kurtulunca hafifleyeceğimi ummuştum. Meleklikten çıkınca insanlaşacağımı, omuzlarımdaki ağır şeyler olmayınca daha rahat havalanacağımı sanmıştım.
Yanılmışım.
Acılar çekiyoruz.
Yolumuzu kaybediyor, buluyor, sonra yine kaybediyoruz.
Yalnızlık üzüntü veriyor bize. Nedenleri hakkında düşünmekse hatırlamak istemediğimiz gerçeklerle yüzleştiriyor. Söylenmediği için yüreğimizi ağırlaştıran sözler, söylenmemesi gerekirken ağzımızdan kaçırdıklarımız, itiraflar, yeminler, hayal kırıklıkları...
Gün gelir, hayatımızda bir yabancı olduğunu fark ederiz. Daha doğrusu, o güne kadar tanıdığımızı sandığımız kişi ansızın bir yabancıya dönüşür.
Bu yabancı babamızdır.
Gerçi görünüşü aynıdır. Bizimle konuşmasında ya da davranışlarında yeni bir şey yok gibidir. Yine de onun bakışlarında, daha önce olmayan bir yabancının gölgesini hissederiz.
Belki de hatırladıklarınla birlikte yaşamayı öğreneceksin. Onları sindirip bünyenin bir bileşeni yapabilirsen gerçek unutuş gerçekleşmiş olacak. Emin ol, kimse senden daha kusursuz değil. İnsanlar düşenler ve düşmeyenler diye ikiye ayrılmıyor. Ayağa kalkmasını bilenler ve diğerleri diye ayrılıyor.
İster bavul olsun ister komik bir çanta, babalar oğullarına her zaman bir şeyler bırakıyor. İçine de yapamadıkları, suya düşmüş hayallerini koyuyorlar.
Sevdiğin insanı bütün dünya tepene binmişken bile gazabından uzak tutabiliyorsan, işte sana fedâkarlık.
Aşk uğruna öfkenden, isyanından ve akacak yatak arayan zehrinden vazgeçmek sence az şey mi?
Sayfa 73 - Doğan KitapKitabı okudu
Aşk bazen bir meydan savaşı haline gelebiliyor. İki insanın ruhu, birbirine koşan iki sevgiliden çok birbirine koşan iki orduya benziyor böyle olunca. İşin içine kırılan gururlar ve intikam ateşleri de giriyor derken. Savaşmak sevişmenin yerini alarak zamanla bir hayat tarzına dönüşebiliyor.
Bense hiçbir zaman yalnızlığın hakkını veremedim. Yazmayı sürdüremeyişimin gerisinde bu yalnızlık korkusunu aramak gerek. Sırf yanımda birileri olsun diye boktan insanlarla düşüp kalktım. Zamanımı ve paramı aynı korku yüzünden, saçma sapan şeylere harcadım. Sonunda bana kalan, istediğim dışında biçimlenmiş bir yalnızlık oldu.
Oysa şimdi anlıyorum ki insan elleriyle biçim vermeli kendi yalnızlığına, bir heykele biçim verir gibi.
Zamanla anlamını yitiren sözcükler sonra: Mesela aşk...
Sayfa 32 - Doğan KitapKitabı okudu