Kuğunun Son Şarkısı
Beşir AyvazoğluEn Beğenilen Kuğunun Son Şarkısı Gönderileri
En Beğenilen Kuğunun Son Şarkısı kitaplarını, en beğenilen Kuğunun Son Şarkısı sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Kuğunun Son Şarkısı yazarlarını, en beğenilen Kuğunun Son Şarkısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Şeyh Galib
Bir şu'lesi var ki şem'-i cânın
Fânusuna sığmaz âsmânın
Sayfa 178 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Bahara geç kavuşur, sevgilim, büyük dağlar.
" Faruk Nafiz Çamlıbel "
Sayfa 165Kitabı okudu
Hüsn ü Aşk aslında sadece Gâlib'in eseri değil, yorgun bir medeniyetin son güzel şarkısıydı.
Sayfa 27Kitabı okudu
"Bir şu'lesi var ki şem'-i cânın/ Fanusuna sığmaz asmânın"
şeyh galib.Kitabı okudu
Doğru söze ne denir. :)
Kınalızâde Ali Efendi Ahlâk-ı Alâî'sinde erkek veya kadının aşık olmasının çok zararları bulunduğunu söyler. Ona göre aşk bütün saadet kapılarını kapatan bir felakettir.
Sayfa 42Kitabı okudu
Ateşler İçinde Kaknus
"Cehennem, cennet İstanbul'a zaman zaman düşen ateşleri görse, hararetin yüksekliğinden Allah'a sığınır."
Sayfa 43 - Kapı Yayınları, 9. BasımKitabı okudu
Kaknus güzel fakat acayip bir kuştur. Yeri yurdu da Hindistan’dadır. Uzun, kuvvetli bir gagası vardır. O gagada ney gibi birçok delik bulunur. 360 tane delik vardır. Sonra bu kuşun eşi de yoktur; tektir bu kuş! Her delikten başka türlü bir ses çıkar; her sesten de başka bir nağme duyulur. Bütün kuşlar susarlar. Onun sesinin güzelliğinden hepsinin de aklı başından gider. Bir filozof vardı; bir müddet onunla düştü kalktı ve müzik bilgisini onun sesini taklit ederek meydana getirdi. Bu kuşun ömrü bin yıla yakındır. Öleceği vakti bilir. Öleceğini anlayıp da kendisinden ümidi kesti mi çalı çırpı toplar, onları çepeçevre yığar. Tam ortasına da kendisi geçer, yüzlerce türlü nağmelerle feryada başlar. Âdeta ruhunun her deliğinden başka çeşit bir dertli nağme çıkar. Hem feryad eder, hem de ölüm derdinden gazel yaprağı gibi titrer. Onun feryadını duyup işiten bütün kuşlar, onun coşkunluğunu gören bütün yırtıcı hayvanlar, karşısında düşüp ölürler. Hepsi onun ağlamasına bakar, bir kısmı da dermansız takatsiz bir hale düşüp ölür gider. Onun bu ölüm günü acayip bir gündür. Gönüller yakan feryadından adeta gönüllerden kanlar damlar. Nihayet bir soluk ömrü kalınca şiddetle kanatlarını çırpar. Kanadından bir kıvılcım çıkar; alev alır, ateşlenir. O ateş çevresindeki çalı çırpıyı tutuşturur; bu suretle tamamıyla yanıp gider. Külde bir zerre bile ateş kalmayınca, o külden başka bir kaknus kuşu meydana gelir. Hiç kimseye böyle bir şey nasip olur mu? Öldükten sonra doğsun ya da doğursun! Feridüddin Attar