Kum Gülü
Selma FındıklıKum Gülü Sözleri ve Alıntıları
Kum Gülü sözleri ve alıntılarını, Kum Gülü kitap alıntılarını, Kum Gülü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
-Peçene sahip ol kızım, dedi. "Yel esip savursa bile suç yine sana yüklenir.."
“Kimsin sen cihanın süsü?'
'Bey kızıyım Halep'te..'
'Anan atan sağ mıdır?'
'Sağdır çok şükür..'
'Seni bana verirler mi?'
"At üstünde kız istenmez yabancı..'
'Desem ki zamansızım.."
Zamanın olunca gel..'
Adını bağışla bari..'
Beriha..
'Süryânî misin?
“İyi bildin..'
'Demek cennet bağının gülüsün sen...'
Sayfa 18Kitabı okuyor
-ikimiz aynı anda,aynı düşü görebilirmiyiz Süreyya?
-Göremeyiz..
-Öyleyse bu bir tansık..
-Belki..Sağ olduğundan umut kesmiştim çünkü..
-Avucunda ne var senin?
-Kum gülü..
-Nerden buldun onu?
-Annen verdi sen gittikten sonra..Sevda tılsımıdır,iyi sakla,Memduh'u sana getirecek demişti..
-Hem bedeninde hem de ruhunda silinmeyecek izler taşıyan,saçı,bıyığı kırlaşmış,omuzları çökmüş bir gaziyi kabul edermisin kocalığa?
-Ya sen,büklümlerine gümüş rengi teller sarılmış,beklemekten benzi solmuş bir gelin istermisin?
Briston oteline yaklaşıyoruz..Bon Marche mağazasının içinden Cadde-i Kebir'e geçilebildiğini söylemeyeceğim..Böylece bir sokak boyu daha yan yana yürümüş oluruz..Ya kendi biliyorsa bunu?Amacımı anlarsa?Anlasın..O çıktı karşıma..Arayan var mıydı Memduh Beyi?
Acının tadına dirhemle bakılır, okkayla değil.
-Peki yalnız mı yaşıyorsunuz burada?
-Hayır,annemle birlikte..Küçük bir ev kiraladık Süleymaniye'de..Neden küçük olduğunu sorabilirsiniz..
-Neden?
-Halkın ekmek parası bulamadığı,zavallı göçmenlerin cami avlularında,yangın yerlerinde barındığı şu felaket zamanında,biz varlıklıyız diye gösterişli evlerde yaşamak utanç verici olurdu Süreyya hanım..Sizce de öyle değil mi?
Sandığın dibinde hepsine hoş koku veren Girit'ten gelme Latifzade Kandiye Sami sabunları..Kimi yuvarlak,kimi dört köşe..Sarı,yeşil,pembe..Mavi yoktu ama..Küçük yaşta çok eziyet gördüğü üvey annesinin gözlerini anımsattığı için mavi renkli nesnelerden nefret ederdi annem.
Varsıllıktan yoksulluğa düşen,parçalanan baba ocağında bir süre tek başına yaşayan,zayıf bünyeli,ince duygulu küçük oğlan,evdeki sessizliği kabullenmediğinden kapıları açıp kapatıyor,ne kadar gürültü yaratabilirse o denli rahatlıyordu.Zaten yuva dağılmadan önce de baba Eysette onu hiç beğenmiyor,şaşkınlığına,beceriksizliğine öfkelenip durmadan haykırıyordu,"Jacques,sen bir eşeksin"
Meşrutiyet'le birlikte peçelerimiz incelmişti.