Kum Gülü
Selma FındıklıKum Gülü Gönderileri
Kum Gülü kitaplarını, Kum Gülü sözleri ve alıntılarını, Kum Gülü yazarlarını, Kum Gülü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Acının tadına dirhemle bakılır, okkayla değil.
— Merhamet yüzden okunur...
— Zalimlik de okunur mu?
— Her şey ... Ama okumasını bilene...
Sayfa 16Kitabı okudu
“Kimsin sen cihanın süsü?'
'Bey kızıyım Halep'te..'
'Anan atan sağ mıdır?'
'Sağdır çok şükür..'
'Seni bana verirler mi?'
"At üstünde kız istenmez yabancı..'
'Desem ki zamansızım.."
Zamanın olunca gel..'
Adını bağışla bari..'
Beriha..
'Süryânî misin?
“İyi bildin..'
'Demek cennet bağının gülüsün sen...'
Sayfa 18Kitabı okuyor
-ikimiz aynı anda,aynı düşü görebilirmiyiz Süreyya?
-Göremeyiz..
-Öyleyse bu bir tansık..
-Belki..Sağ olduğundan umut kesmiştim çünkü..
-Avucunda ne var senin?
-Kum gülü..
-Nerden buldun onu?
-Annen verdi sen gittikten sonra..Sevda tılsımıdır,iyi sakla,Memduh'u sana getirecek demişti..
-Hem bedeninde hem de ruhunda silinmeyecek izler taşıyan,saçı,bıyığı kırlaşmış,omuzları çökmüş bir gaziyi kabul edermisin kocalığa?
-Ya sen,büklümlerine gümüş rengi teller sarılmış,beklemekten benzi solmuş bir gelin istermisin?
Kalkmalıyım..Ama görünmez bir el bedenimi yatağa bastırıyor..Gücüm kalmamış ki..Süreyya nerede?karyola da yalnızım..Urfa'da..Oda gölgeleniyor yavaş yavaş.Sabah değil de akşam alacası mı?Gün çekildi işte..Neden yatıyorum?Her şey aldatıyor beni..Aklım en başta..Kıpırdayamıyorum.
Annem umutla yüzüme baktı.Sonu belirsiz ayrılığımızın beş on dakika gecikmesi bile onu mutlu edecekti.Oysa zamansızdım.Gözlerimi kaçırarak mırıldandım:
-Kalamam efendim,hemen gideceğim..
On dört yaşından beri hiçbir yere ait değilim..Kim olduğumu bile unutmuşum artık..
Avucunda tuttuğu pembe kum gülünü okşayarak söyledi annem bunları.Çöllerde pek az bulunan,alçıtaşına pirinç büyüklüğünde billur taneciklerin yapışmasıyla kendiliğinden oluşan doğa süsü,evinden uzaklaştırıldığı zaman yanında götürdüğü,ömür boyunca da yanından ayırmadığı tek nesneydi.Babamın hediyesiydi çünki.
Yorganın ağırlığına dayanamayıp atıyorum üstümden.Odanın soğukluğu bile içimdeki yangını söndüremiyor.Öylesine sıkıntılı bir gece..Güneş hiç doğmayacak sanki..Karanlıkta saati göremiyorum,yalnız tıkırtısı kulağımda yankılanarak çekiç darbeleri gibi kafama vuruyor..Aralıksız..Tekdüze biçimde..Kalkıp lambayı yaksam da biraz kitap okusam diyorum,ama gazımızın iyice azaldığını anımsayınca vazgeçiyorum.Ne kadar gecikse de sabah olacak elbet..Yarın salı..Naim Bey görünmedi henüz..Altı gün geçmiş..mektubunu hep yanımda taşıyorum,gelen giden yok..
Briston oteline yaklaşıyoruz..Bon Marche mağazasının içinden Cadde-i Kebir'e geçilebildiğini söylemeyeceğim..Böylece bir sokak boyu daha yan yana yürümüş oluruz..Ya kendi biliyorsa bunu?Amacımı anlarsa?Anlasın..O çıktı karşıma..Arayan var mıydı Memduh Beyi?