Kum Gülü
Selma FındıklıKum Gülü Gönderileri
Kum Gülü kitaplarını, Kum Gülü sözleri ve alıntılarını, Kum Gülü yazarlarını, Kum Gülü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
On dört yaşından beri hiçbir yere ait değilim..Kim olduğumu bile unutmuşum artık..
Avucunda tuttuğu pembe kum gülünü okşayarak söyledi annem bunları.Çöllerde pek az bulunan,alçıtaşına pirinç büyüklüğünde billur taneciklerin yapışmasıyla kendiliğinden oluşan doğa süsü,evinden uzaklaştırıldığı zaman yanında götürdüğü,ömür boyunca da yanından ayırmadığı tek nesneydi.Babamın hediyesiydi çünki.
Yorganın ağırlığına dayanamayıp atıyorum üstümden.Odanın soğukluğu bile içimdeki yangını söndüremiyor.Öylesine sıkıntılı bir gece..Güneş hiç doğmayacak sanki..Karanlıkta saati göremiyorum,yalnız tıkırtısı kulağımda yankılanarak çekiç darbeleri gibi kafama vuruyor..Aralıksız..Tekdüze biçimde..Kalkıp lambayı yaksam da biraz kitap okusam diyorum,ama gazımızın iyice azaldığını anımsayınca vazgeçiyorum.Ne kadar gecikse de sabah olacak elbet..Yarın salı..Naim Bey görünmedi henüz..Altı gün geçmiş..mektubunu hep yanımda taşıyorum,gelen giden yok..
Briston oteline yaklaşıyoruz..Bon Marche mağazasının içinden Cadde-i Kebir'e geçilebildiğini söylemeyeceğim..Böylece bir sokak boyu daha yan yana yürümüş oluruz..Ya kendi biliyorsa bunu?Amacımı anlarsa?Anlasın..O çıktı karşıma..Arayan var mıydı Memduh Beyi?
Bu kadar mı yakışır bir insana gülmek.. Kar üstüne öğle güneşi vurmuş gibi.. Yüreğim eriyor..
-Peki yalnız mı yaşıyorsunuz burada?
-Hayır,annemle birlikte..Küçük bir ev kiraladık Süleymaniye'de..Neden küçük olduğunu sorabilirsiniz..
-Neden?
-Halkın ekmek parası bulamadığı,zavallı göçmenlerin cami avlularında,yangın yerlerinde barındığı şu felaket zamanında,biz varlıklıyız diye gösterişli evlerde yaşamak utanç verici olurdu Süreyya hanım..Sizce de öyle değil mi?
Meşrutiyet'le birlikte peçelerimiz incelmişti.
Ürkütücü görünümüne karşın yumuşak bir sesi vardı.Sandığımdan da gençti belki..Fransa'dan geldiğini söylüyordu..Doğru olabilirdi..Ama son sözleri..Tüm insanların mutluluğu için..miş..Bu muydu amacı?Birden bu cümlenin altında yatan anlamı sezdim..Asıl mutluluk Hristiyanlığa inanmakla gerçekleşecekti..İsa'nın öğretisine kulak vermekle..Hışımla Gülnar Hanım'a döndüm;
-Uzaklaştır bu kadını evimizden,diye bağırdım."Hele annemin odasında bir an bile kalmamalı.."
Hangi memleketten gelirse gelsin ,misyonerlerin aralarında ortak dil olarak çoğunlukla Fransızca konuştuğunu İhsan şerif beyden duymuştum.