Pişmanlık bana değerlerimin dışında yaşamanın benim için mümkün olmadığını öğreten şeydir.Bazı şansları kullanmamakla ilgili pişmanlıklar beni daha cesur birine dönüştürdü.Sevdiğim insanları utandırmak ya da suçlamakla ilgili pişmanlıklar beni daha düşünceli birine dönüştürdü.Bazen en rahatsız öğrenme şekli aynı zamanda en etkilisidir.
Annemle babam duygulardan bahsetmenin hayatta kalmak için yapılması gerekenler listesinin en altında olduğu ailerlerde büyütüldü.O ailerlerde duygular hakkında konuşmaya yer yoktu.Onun yerine yalnızca dişlerini sıkıp yola devam ettiler.Gene aynı şey... daha çok çabala... daha yüksek sesle bağır.
Yas konusundaki sessizliğimizin kimseye yararı yoktur.Yas tutmazsak iyileşemeyiz;yas tutmazsak bağışlayamayız.Yastan kaçarız çünkü kayıp hissi bizi korkutur ama kalplerimiz yasa uzanır,çünkü kırık kalpler iyileşmek ister.
İnançla ilgili hikâyelerinde utanç yaşayan katılımcıların yarısından çoğu dayaynıklılık ve iyileşmeyi de maneviyat sayesinde buldu. Bu insanların birçoğu kilisilerini ya da inançlarını değiştirdiler ama maneviyat ve inanç hala hayatlarının önemli parçaları. Bu insanlar utanç kaynaklarının kendileriyle Tanrı ve ya ilahi varlıklar arasındaki kişisel ilişkiden değil dünyevi,insan elinden çıkma insanların yorumladığı kural ve düzenlemelerden ve dinle ilgili toplumsal beklentilerden ileri geldiğine inandılar. İnançla ilgili anılarımız korunmalı kimsenin ilahiliğimizi yargılamak ya da manevi değerlilik hikâyemizi yazmak üzerine Tanrı tarafından atanmadığını hatırlamalıyız.