O kadar heyecanliyim, o kadar mutlu ve bir o kadar da değişik duygular içindeyim ki, kelimelerle tarif edemiyorum... Canimizz, gözümüzün çiçeği Gulse'miz.. Kitabi elime aldığım zaman bile cok farklı duygular hissettim. Fakat okurken...
Beni duygudan duyguya sokayan, bambașka dünyalara goturen bu kitabi nasıl anlatsam bilmiyorum... Ben hep diyorum beni aglatan kalem saglam kalemdir ki ben Gülse'min ilk yaZisini okuduğum an bile dedim bu muhteşem, bu ne muazzam bi kalem. Bu sozcukleri yazan birisi ne yazsa okurum! Öyle de oldu. Kitaba bayıldım kelimelerim kifayetsiz.. Aldatilan bi anne, eksik kalmış bi çocuk, ihaneti yetmezcesine hayatta en aciZ durumu secen, intihar eden bi adam... Elleri6 bombos kalan anne ogulun bibirlerine siginarak gösterdikleri hayat mucadeleleri... Ve karşılarina cikan sürprizler... He tabii ki icinizden hatta bekki6 disinizdan sayip kizdiginiz karakterlerde var ama ben anlatip kitabin büyüsünü bozmak istemiyorum. Çünkü ben bile okurken bazi şeyleri zor idrak ettim.. Bazi anları sindiremedim, bazi anlar ben ana karakter Nergis kadar sakin kalir miydim acaba diye onunla ağladım... Kalbimin en derinine dokunan kadın... Kalemin hep daim olsun..
Alintilar
.
Konuşmalıydık aslında. Aramızdaki sessizlik bağırıp Sevgimiz gidiyorum diye kulakları sağır eden sessizlikte çığlık atarken birimiz b başlamalıydık söze. Havadan sudan da olurdu. Konumuza gelene kadar ısınma turu atardı kelimeler. Ne var ki ne sen çık çıkarttın ne de ben sessiz büyüyü bozdum.
.
.
Hesapsızca birbirimizin hayatlarına girip ;ne de güzel yaralar açabiliyorduk. Tutulmayacak sözlerin, boșa sayılacak fedakârlıkların mimarı 'Yüce Varlık İnsanoglu'
Ne de güzel acılar cektiriyorduk birbirimize.
.