Kayranlılar'ın çoğu bu süreç içinde sessizdi, belki de konuşurlarsa her şeyin yok olmasından korkuyorlardı. Ama birçoğu gülümsüyordu. Thomas umutsuz bakışlara o kadar alışmıştı ki mutlu suratlar görmeyi garipsedi.
Özellikle de kendisi mutluluk hissetmekte zorlanırken.