Lanetliler kitaplarını, Lanetliler sözleri ve alıntılarını, Lanetliler yazarlarını, Lanetliler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Günümüz Türk edebiyatının önemli kadın yazarlarından Erendiz Atasü'nün bu kitabı birbirinden bağımsız sekiz öyküden oluşuyor.
Her ne kadar öyküler kahraman ve olay örgüleri bakımından bağımsız olsa da içerik olarak aynı düşünce üzerinden ilerliyor; kadının toplumda ki var olma çabası, bireysel yalnızlığı, duygusal ilişkilerde ki rolü gibi temel konularda birleşiyor. Öyle ki bu benzerlik yazarın bazı durumlarda tekrara düşmesine ve farklı öykülerde sürekli aynı diyalog ve karakter düşüncelerinin bulunmasına yol açmış.
Öyküler de olay ve akış ikinci plana alınmış, hatta bazı durumlarda hiç önemsenmemiş, yazar düşüncelerini söylemeyi öyküyü oluşturmaktan önde görmüş. Bu durum beni bir öykü kitabındansa deneme kitabı okuyormuş gibi hissetmeme neden oldu.
Ne yazık ki diyalog ve karakterlerin iç dünyası aracılığıyla aktarılan sorun ve bunlara nadirde olsa üretilen çözümler çok basma kalıp ve sığ olarak kalıyor ki bu yönüyle de öykü görünümlü deneme kitabı olmayı da başaramıyor.
Son olarak edebi bilgi ve birikimine inandığım yazarın bu kitabı maalesef beklentimin altında kaldı. Okuyuculara tavsiyem bu yazarı okumak istiyorlarsa yazarın romanlarına yönelmeleri.
LanetlilerErendiz Atasü · Bilgi Yayınları · 199815 okunma
Madem ki ağlayabiliyordu, öyleyse yaşıyordu... Madem ki ağlayabiliyordu, öyleyse duyguları ölmemişti... Yaşamak biraz da duymak ve duyumsamak değil miydi?.. Madem ki ağlayabiliyordu, demek hâlâ ümit vardı.
Unutmak!.. Unutmak neydi ki?.. Bir şeyleri bir yerlere itip gizlemekti unutmak. Göz önünden kaldırmaktı... Ve sonra... Uykusuz yalnızlıklarda insanın karşısına dikilirdi unutulan, zamanında ayırt edilmeyen binbir ayrıntıyla birlikte...
Keşke gerçekten insanların dünyasından yok olsa, toprağın, bitkilerin, suların, böceklerin evrenine karışsaydı. Yaşayamayacak denli korkuyordu herkesten ve her şeyden. En çok da insanlardan!..