Hər kəsin heç olmasa bir kitabla xatirəsi olur. Heç kitab oxumadığım dövrlərdə günlərin bir günü siniflə Baku book centre`ə getmişdik. Mənim də nə dostum nə də kitablara həvəsim olmadığından bir küncdə oturmuşdum. Sonra dedim ki, mırta heç olmasa birini götürüm baxım görüm nə olan şeydi. Və yüzlərlə kitabın arasından seçiləni də elə bu idi - Lessi. Keçən dəfə də bir kitab mağazasında rəflərin arasında dolanarkən gözümə sataşdı, anındaca götürdüm. Yadımdadı o vaxt hamıya fəxrlə deyirdim 60 səhifə kitab oxumuşam. Belə də xatirimdə qalmışdı, indi oxuyanda gördüm ki heç 15 səhifə oxumamışammış. Normalda 128 səhifəlik klassikləri heç sevmirəm. Amma bunun doğmalığı başqa. Eyni zamanda Altun deyil də buraxdıqları kitaba daha ciddi yanaşan bir nəşriyyatın məhsulu olsaydı daha möhtəşəm ola biləcəyini danmıram. Yarısında sıxıldım dedim nə qədər doğma olur olsune çox sadədi. Amma əslində oxuduqca alışırsan, və həqiqətən maraqlı hekayə idi. Kolli cinsindən bir itin maddi duruma görə balaca sahibindən ayrılmasından sonra itin evə dönmə macərasından bəhs edir. Və bu 400 mil yolda bir itin qarşılaşdığı əngəllərdən - insanlardan. Çox kitabda olduğu kimi burda da elit və aşağı təbəqəli insanlar vurğulanır. Həm də yazıçının sırayla hər əngələ qoyduğu bəd və xoş niyyətli insanların qarşılaşdırılması çox gözəl incəlik. Film halda daha maraqlı olacağını düşünürəm və gedirəm baxmağa..
