Leyla ile Mecnun Gönderileri
Leyla ile Mecnun kitaplarını, Leyla ile Mecnun sözleri ve alıntılarını, Leyla ile Mecnun yazarlarını, Leyla ile Mecnun yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kays Leyla’ya bir ömür bıkmadan bakabilir…
Çıldırtıcı, dayanılmaz, yakıcı bir şey…
Kays inanıyordu ki, düşler iki kere görülmüyordu.
Görmeden katlanılabilir olan şey ,gördükten sonra katlanmaya güç bırakmıyor insanda
Olmayanın derdi kendi kadardır,fakat olanın derdi dağlar kadardır.
Sayfa 17Kitabı yarım bıraktı
LeylaMecnun
Kays'ın ayakları titriyor... kays'ın kalbi titriyor... Kays titriyor... kays'ın ruhu şimdiye kadar hiç tatmadığı bir lezzete garkolmuş bir halde bu hazzı yudumluyor ağır ağır... kays'ın kalbi kafesinden kurtulmak isteyen bir kuş gibi ... Güzel kız hiç fark etmiyor kendisine bakıldığını. Kays'ı perdeleyen ağaçlar görülmesini engelliyor. Sonra kız ilerliyor ve yüzünü yıkıyor suda ellerini yavaş yavaş indirirken önce gözleri çıkıyor meydana ve birden fark ediyor kays'ı ne şaşırma ne de başka bir şey öylece karşısındakine bakıyor kaysın tâ gözlerinin içine , kaysın ötelerine kaysın bütün benliği ihtilâl halde... Olduğu yerde o da kıza bakıyor.
Kendini yokluyor kays... ne bu şimdi? diye düşünüyor.Hiç tatmadığı bir haz var ruhunda...
Bazan çiçekleri, gökyüzünü, hayvanları seyrediyordu.
Beklemek tüketirdi insanı…
Leyla ile Mecnun
LEYLA İLE MECNUN
Asırlar önce Necid çölünde başladı bu hikâye.
Günden güne, söylene söylene serpildi, genişledi, güzelleşti. Söylendi durdu yüzyıllarca...
Genceli Nizâmi de anlattı bu aşkın güzelliğini, başkaları da... başka büyük şairler de...
Fuzûlî’nin mısralarıyla şaheser oldu.
Sizleri, sevilecekler içerisinde en çok sevilmesi gerekene ulaştıracak, bir tecrübenin hikâyesine davet ediyoruz.
Kays’a göre güneş, Leylâ’yı daha rahat görebilmesi için doğuyor, ay Leylâ’dan ayrıldığı için sararıp soluyordu .
Sayfa 68
Hüzünlü Satırlar
Oysa ben bu geniş çölde, azabımın lezzetiyle ne kadar mutluyum. Güya ayırdılar bizi, fakat öyle beraberim ki Leylâ ile bilemezsiniz. Bütün zamanım Leylâ ile geçiyor. (syf. 102)
Sayfa 102
hüzünlü bir aşk hikayesi
Kalbimizden geçenler bazan basiretimizi bağlayabilir. Belki de ihmal ettiğim buydu. Belki de bilmeden, istemeden incittim Rabbimi. (syf. 18)
Sayfa 18 - Eşik