Marx Neden Haklıydı?
Terry EagletonMarx Neden Haklıydı? Gönderileri
Marx Neden Haklıydı? kitaplarını, Marx Neden Haklıydı? sözleri ve alıntılarını, Marx Neden Haklıydı? yazarlarını, Marx Neden Haklıydı? yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu zengin mahsule bir bakış atan dekan "Bu yıl hasat iyi olacak. Bundan birkaç yardımcı doçentlik kadrosu çıkar" demişti.
Sayfa 146Kitabı okudu
Bu sadece platon u incelemek için yemek yemeniz gerektiğini değil maddi üretimin örgütlenme biçiminin plotonu nasıl değerlendiriceğinizi de etkileyeceği meselesidir
Sayfa 145Kitabı okudu
Bir keresinde theador adorno karamsar düşünürlerin insanın özgürleşmesine çocukça iyimserlerden çok daha fazla hizmet ettiğini söylemişti çünkü onlar aksi takdirde unutabileceğimiz adaletsizlikle ilgili çığlıklara tanıklık ederler
Sayfa 96Kitabı okudu
Ona göre başarılı bir dev rim için belirli maddi önkoşullar gerekliydi. Bu, sadece çelik irade ve yüksek dozda cesaret işi değildir. Hüküme tin kuvvetli, muhalefetin ürkek ve parçalanmış olduğu bir duruma göre, egemen sınıfların zayıfve bölünmüş; sosya list güçlerin zinde ve iyi örgütlü olduğu bir kriz ortamın da başarılı olma şansı açıkça daha fazladır. Bu anlamda, Marx’in materyalizmi ile -toplumdaki maddi güçlerin iş leyişini incelemek gerektiği konusunda ısrarı- devrimci şiddet sorunu arasında bir ilişki vardır.
Marksistler geleneksel olarak “maceracılık” dedikleri, bir avuç devrimcinin boş yere devletin devasa güçleri nin önüne atılmasına karşı düşmanca tavır almışlardır. Bolşevik devrimi, komplocu gizli bir grup tarafından de ğil, sovyetler olarak bilinen halka ait temsili kurumlarda açıkça seçilen kişiler tarafından gerçekleştirilmiştir. Marx hiç tereddüt etmeden, nemrut suratlı militanların tank lara yabalar fırlattığı, sahte kahramanlıkların sergilendiği ayaklanmalara karşı çıkmıştır.
Militarizm ve şovenizmden nefret eden sosyalistlerin, modern tarih boyunca barış hareketlerinin çoğunda çok büyük bir rolü olmuştur. İşçi sınıfı hareketi şiddetle ilgili değildir, buna son vermek için uğraşır.
Gördüğümüz üzere Marx öfkesini hiç bastırmadan Kapitalde İngiliz köylülerinin uzun süren kanlı bir süreçle topraklarından atılmalarım anlatır. İngiliz kırsalının huzurlu manzarasının altında işte bıı şiddet dolu mülksüzleştirme tarihi yatar. Çok uzun bir döneme yayılan bu korkunç olayla karşılaştırıldığında Küba Devrimi örneği bir çay partisine benzer.
Restoranlardaki yabancı ülke yemekleri gibi başka halk ların devrimleri genellikle kendi devrimlerinden daha cazip gelir.
Normal” insanlar olarak yaşayabilmemiz için doğumumuzdaki acı ve deh şeti unutmamız gerekir.
Başarılı devrimler, kendilerine ait bütün izleri silmiş olanlardır.
Genellikle devrimlerin mayalanması uzun zaman alır; amaçlarına ulaşması yüzyılları bulabilir. Avrupa orta sı nıflarının feodalizmi yok etmesi bir gecede olmadı. Si yasi iktidarı ele geçirmek kısa vadeli bir iştir; toplumun âdetlerini, kurumlarım, bakış açılarını dönüştürmek ise çok daha uzun zaman alır.
Marksizme göre bir devrimin niteliğini ne kadar kan döküldüğü belirlemez. Ne de devrim topyekûn bir ayak lanmadır. Bolşevik devriminin ertesi günü Rusya’da bü tün piyasa ilişkiler yok olmadı ve tüm sanayi devletleşti- rilmedi.
Sınıf meselesini frak giyen fabrika sahipleri ve işçi tulu mu giyen işçiler olarak görenlerin ancak bu kadar basit düşünceleri olabilir. Sınıfın, Soğuk Savaş gibi ölümüne inananlar bunun yerine kültüre, kimliğe, etnik kökene ve cinselliğe dönüyor. Ama bugünün dünyasında bütün bun lar her zaman olduğu gibi sosyal sınıfla iç içedir.
Bunlar sürekli biçimde sömürülmeseler bile iktisaden ezilirler ve hepsi birlikte ele alındığında, dünyanın en hızlı büyü yen sosyal grubudur. Sağcı-dinci hareketlerin kolay yemi olabildikleri kadar kimi siyasi direnme eylemleri için de toplanabilirler. Latin Amerika’da şimdi bu kayıt dışı eko nomide, işgücünün yarısından fazlası çalışmaktadır.
Ücret ya da maaş geliri olanların hepsi işçi sınıfı değildir. Britney Spears’i düşünün. Bu üst tabakanın altında orta sınıftan yöneticiler, bilim insanları, idareciler, bürokratlar vb. vardır; bunların altında da öğretmenleri, sosyal hiz met görevlilerini ve ortak kaynak havuzundan beslenen kıdemsizleri kapsayan alt-orta sınıf meslekleri yer alır. Bu durumda asıl işçi sınıfı düz işçileri, hem de alt düzeydeki beyaz-yakalı emekçileri içermektedir: Sekreterlik, teknik, idari, hizmet elemanları vb. Ve bu dünya nüfusunun çok büyük bir bölümüdür. Benzer iktisadi mantıkla, Chris
Harman küresel işçi sınıfının iki milyar civarında oldu ğunu tahmin etmektedir.