Masalını Yitiren Dev
Adnan BinyazarMasalını Yitiren Dev Sözleri ve Alıntıları
Masalını Yitiren Dev sözleri ve alıntılarını, Masalını Yitiren Dev kitap alıntılarını, Masalını Yitiren Dev en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
' ' Yarabbim! Bana kötüyü gösterme, kötülük yaptırma; beni kötülüklerden uzak tut! Kötüyü gören gözlerim görmez olsun. Bana kötü söz duyurtma, kötü söz duyan kulaklarım duymaz olsun. Ne ki sana uzaktır, onu bana yakın etme... ' '
Sayfa 102 - Can Yayınları, 16. Basım: Mayıs 2013.
Hüznün her renginin birbirine karıştığı gözleri parlıyor kardeşimin.
Ana ölümü, kendi ölümümüzün çan sesleridir.
Demokrat Parti’nin 14 Mayıs 1950 zaferini Eğil’de yaşadık. Seçimin ertesi günü, ilçenin, köylerin, davarların kışı geçirdiği “kom” dedikleri iki üç evlik yerlerin kadını erkeği, genci yaşlısı, çoluğu çocuğu bir araya geldiler. Belki bin kişi bir halayda kol kola girdiler, sevinçli oyunlar oynadılar.
Dayağı yeterli görmedi. Daha ağır bir ders vermeliydi. Yerinden fırlayıp odaya girdi. Odada gaz lambasının durduğu pencere bozuntusu içerlek bir yere kitaplarımı koymuştum. Elinde o kitaplarla avluya çıktı. “Sana okumayı göstereceğim! Okuyan hangi anasını s.......den bu memlekete hayır gelmiş ki senden gelsin! Okuduklarını yakayım da ananın a.... gör!” diye bağırdı.
Babam bize, “Annenizi beğendiniz mi?” diye soruyor. Bu soru utandırıyor bizi. Boynumuzu büküp susuyoruz. Kadına, “Karı, soyun, her yerini aç göster de güzelliğin ne olduğunu görsünler!” diyor. Kadın, yarı gülüp, yarı yüzünü asarak bu saçma öneriyi sessiz karşılıyor. Bunda, esmer, yeni annemiz kadar güzel olmayan anamızı küçümseme seziyorum. Sanki, ananız çirkindi, bakın yeni anneniz ne kadar güzel, demek istiyor babam. Gözlerini hem İstanbullu, hem de güzel yeni annemize dikip, “Canım karıcığım,” diyor, kadına yanaşıp öpüyor onu.
Kitap kitaba çağrı çıkarır. Okudukça okumanın yolları çözülüyordu. Kitabın ardından gittikçe kitap da bana ulaşıyordu. Dünya avuçlarımın içindeydi. Arşimet'in sopayı kaldıraç yapıp dünyayı yerinden oynatması gibi ben de her düşünceyi her güzelliği duyarlılığımda taşıdığıma inanıyordum. Bilgi gücünü kitaptan alıyordu; kitap, insandan...Bilgiye ancak kitapla egemen olunabileceğine inanıyordum.
Sayfa 260 - Can YayınlarıKitabı okudu
ev kedilerinin umarsız yatışları bu anıyı/gerçeği çağrıştıracak :(
Gerçekte mutluluk, acıların önüne gerdiğimiz yanıltıcı perdelerdir. Parmaklarım ılık suyun içindeyken, önümde mutluluğun aydınlık perdesinin gerili olduğunu görüyor, o anda bunun sonsuza dek süreceğini düşünüyordum. Beni koruyan bir kadın vardı, yüreğim onun sıcak avuçlarının içindeydi. Sıcaklık yalnızca bedenimin buzlarını çözmüyor, duygularımı da gevşetiyordu. Sobanın arkasında, kumaş parçalarından yapılmış minderine keyifle uzanmış kediyi görünce, hamal insanoğlu ile sultan kedigilleri bir araya getiren yazgıyı düşünmekten kendimi alamadım. İnsanın ömrü imrenmelerle geçer; bütün yaşam karelerini belleğimden geçiriyorum da, başka hiçbir şeye, o kedinin çini sobanın arkasındaki rahatlığına imrendiğim kadar imrendiğimi anımsamıyorum.