72 sayfasını 4 saatte, birkaç solukta okuyup; neredeyse ezberlediğim bir Zweig klasiğidir...
Tüm yaşantısı boyunca savaş karşıtı aktivistliğiyle tanınan, Yahudi olduğu gerekçesiyle eserleri Nazi faşizmi tarafından yakılan, sürgün edilen ve sonunda karısıyla beraber Brezilya'da sürgündeyken intihar eden, çok sevdiğim bir yazardır Stefan
Hiç kimseye mahkum değilsiniz. Siz istemediğiniz ve korkak olmadığınız sürece bazı şeylere boyun eğmediniz sürece hiçbir şeyi yapmakla mecbur değilsiniz.
Hikaye çok uzun değildi bir adam askere çağrılıyor savaştan dolayı
Karısı gitmesini istemiyor oda istemiyor ama konsolosluktan gelen mektuptan dolayı mecburiyet var en son karar veriyor trene biniyor teslim olmadan vazgeçip geri dönüyor hepsi bu :-)
İnşallah diğer serileri bu kadar basit olmaz
Sevgin için kalmak mı yoksa vatan için savaşa katılmak mı? İki arada kalmış bir insanın hikayesi. Öldürmeyi sevmeyen gönlü yaşamdan ve doğadan yana olan birinin hikayesi..
Zweig muazzam tasvir, betimlemeler ve eşsiz benzetmeleriyle dili çok yetkin bir şekilde kullanabildiğini kanıtlıyor. Genel olarak bu hikayede diğer öykülerinde de rastladığımız gibi başkahramanın iç savaşı aktarılıyor. Kahramanın kendi ruhuna yaptığı mecburiyet ve tutsaklık, uzun sürse de nihayetinde bilince varıp zincirlerini kırması ve onlardan kurtulma serüvenine tanık oluyoruz. Yazar kahramanın yaşadığı iç sıkıntıları, kaygıları okuyucuya dibine kadar yaşatmış.
Toplumun koyduğu yasalara eleştirilerini yönelterek kimsenin hiçbir şeye mecbur olmadığı insanların yalnızca kendi yasaları olduğunu hatırlatıyor. İnsanı ancak kendi tutsak yapar ve ancak kendi kendini özgür bırakabilir.
Neden bu kadar abartılmış bu kitap? Ya yanlış zamanda okudum, ya da kitap bana göre değildi.
Çok beğendim diyemem, daha çok sıkıldım. Kapalı anlatımlar, anlaşılması zor cümleler, akıştan uzak kurgu kitabı benim için sıradan kıldı.
Mecburiyet savaşın kısa özeti gibi, en azından insan piskolojisi üzerinde bıraktığı etkinin özeti. Sadece askerlerin değil çevrelerinin de ne denli etkilendiğini karşılıklı kısa diyaloglarla bize anlatıyor. Zorunlu askerliğin tahrip ettiği insanlara kısa bir ışık tutuyor. Sözde vatanseverliğin insan üzerindeki etkisi vs vs. Zaten 69 sayfa bir oturuşta bitiyor hem de mutlu sonla :)
Bir kişinin bir durum karşısında istememesine rağmen mecburi olduğu ve karşı konulamaz bu durumun yaşadığı psikolojiyi ele alıyor. Mecburiyet halinde kişinin karar verme yetisi, ailesi, yaşadığı yer ve coğrafyanın bu durum karşısında nasıl anlam değişikliğine uğradığını aktarıyor. İstemeden de olsa söz konusu bazı durumların insanın elinde olmayan ve katlanılması gerektiğini açıkça gözler önüne seriyor....
Stefan zweig yaşadığı olayları öyküleştirme ve bunu insanlarda canlandırma konusunda çok iyi bir yazar. Kitapda da bir savaş döneminden kaçan evli bir çiftin geri savaşa dönme-dönmeme konusu irdelenmiş..Yazar başarıcı üslubuyla aslında savaşın sebeblerini, masum insanların ne için, neden olduğunu bilmeden bu ortamda bulunduklarını anlatmaya çalıyor..
Aslında kendi yaşadığı kaçışı bir nevi karekterler üzerinden vermeye çalışıyor.Bu yönüyle biraz da otobiyografik bir eser..Zweig'ın diğer eserleri gibi başlayıp bitirebileceğiniz bir kitap..iyi okumalar
