Mensur Şiirler - Mezardan Sesler
Halid Ziya UşaklıgilMensur Şiirler - Mezardan Sesler Gönderileri
Mensur Şiirler - Mezardan Sesler kitaplarını, Mensur Şiirler - Mezardan Sesler sözleri ve alıntılarını, Mensur Şiirler - Mezardan Sesler yazarlarını, Mensur Şiirler - Mezardan Sesler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Seni seyrettikçe kalbimde hüzünler hissediyordum. Şu anda hayalhanenin acı acı fikirlerle meşgul olduğundan emin idim.
Yapraklar bitinceye kadar hiç tavrını,vaziyetini değiştirmeyerek hazin hazin sükut ediyordun. Lakin sarı yaprak metanetini mahvetti; birdenbire bir tuğyan-ı sîrişk(gözyaşı seli) hâsıl oldu.
Ağladın; şimdi topraklara mevzu olan başını sineme dayadın; hüngür hüngür ağladın. Ben de ağlıyordum. Senin ağlayışına ağlıyordum. Senin gözlerin sükût etti,lakin benimkiler devam ediyor. O zamandan beri sarı gülleri görmesini arzu etmem. Çünkü en kıymetlisini mezara gömdüm." 
Mensur Şiirler - Mezardan Sesler
“Belki haksızım; lakin bu hayat tarzı,bu toplum beni hayattan tiksindiriyor. Şurada geçirmeye mecbur olduğum birkaç saat pek ıstıraplı,pek dayanılmaz buluyorum
Sayfa 127Kitabı okudu
" Benim için hatıralarım o kadar kıymetli, o denli avutucudur ki mazideki hayatımı hayal etme, şimdiki hayatımın devamına sebep olur. "
Sayfa 69Kitabı okudu
" Sende bir şey var ki daha doğrusu bizzat sen bir şeysin ki düşünüyorsun,duygulanıyorsun,keyifleniyorsun veya kederleniyorsun, daima çeşitli üzüntüler içindesin. Bunlar sadece zihinsel titreyişlere özgü kalıyor: O his, o zekâ nedir ki duyuyor, anlıyor? Kişiliğin neden ibarettir? Sen onlardan habersizsin.
Sen bir şeysin, o şeyi anlamıyorsun.
Sen bir bilmecesin, çözemiyorsun.
Sen bir şeysin ki sen değilsin, sen bir kişiliğe sahipsin ki senin değil, yokluk içinde bir varlık, hiçlik içinde bir hepsin.
Bunu anlayamazsın,bunu düşünemezsin. Sen Allah'ın ; o yüceliğine, kuvvetine, her zerrenin şehadet ettiği; vücudun her parçasının ,emriyle yaşadığı Allah'ın yaratma sırrı karşısında âciz ,değersiz ,zavallı bir varlıksın.
Yaratılışın şatafatlı hikmetinin karşısında küçülerek başını öne eğ ! Secde et , gururlu insan ! "
Sayfa 199Kitabı okudu
Etrafıma göz gezdiriyorum, insanları bir takım kayıtlar ve törenlere bağlı, birçok boş arzuya hizmetçi görüyorum.
Sonsuzluk; başlangıç, son, küçük, büyük tanımaz.
Onun için her şey eşit, her şey denktir.
Ölüyorum!.. Mutluluğumun coşkunluğuna durgunluk veriyorum.
Çıldırıyorum!.. Sevginin şiddeti düşüncelerimi etkiliyor.
Gözlerimi kapadım; imgelemimde henüz güzel bir hayal dans ediyordu!..
Benim için hatıralarım o kadar kıymetli, o denli avutucudur ki mazideki hayatımı hayal etme, şimdiki hayatımın devamına sebep olur.
Göğü ağaç yapraklarından oluşan çayın sessizce, hayalleri besleyen akışını seyre dalmıştın. Bakışın suların akışını takip ederek dalıp gitmişti. Ben de seni seyrediyordum. Şu anda seni eski Yunan güzellerine benzettim. Seni onlar kadar ruh besleyici buluyordum.
Ağladın; şimdi topraklara koyduğun başını göğsüme dayadın; hüngür hüngür ağladın.
Ben de ağlıyordum. Senin ağlayışına ağlıyordum. Senin göz yaşların kesildi, lakin benimkiler devam ediyor.
O zamandan beri sarı gülleri görmesini arzu ermem.
Çünkü en kıymetlisini mezara gömdüm.
<<Hayat, ölüm; bunlar eşittir. Sınırsız bir sonsuzluk içinde ölümün etkisiyle bir değişim var, o kadar!..>>
Sayfa 227Kitabı okudu
"İnsanlık bütünüyle sarhoş bir insan gibi belirsiz bir şekilde dönüyor."
Sayfa 219Kitabı okudu
" Hikmet-i garrâ-yı hilkat huzurunda ser-be-zemin-i tezellül ol! Secde et, mağrur insan!
Sayfa 200Kitabı okudu