İçimden en son gülmek geliyor
o da geçiyor hemen durmuyor etrafımda
gülmek kısa ve ağrılı ve uzak ve ödünç
sahibine bir an evvel iade edilecekmişçesine
İvedi
Diğer şiirlerindeki duygu yoğunluğunu yakalayamadım bu kitabında.. Gülten ve Mustafa ve Ahmet (: duyguları alıp sahiplendiniz, ismi ve tek öznesi oldunuz tüm mısraların. Bir pay kalmadı ya hu okuyucuya (: yine de keyifliydi. Bir hekim de yazabilirdi.
MestaneAlper Gencer · Ülke Edebiyat · 200038 okunma
o varmazdan önce buranın toprağına
-ismim neydi orada, şimdi unuttum-
dünyanın bütün derdi bir bana sanıyordum
şimdi buradan bakınca şu karşıki tepede
müsavi hüzünlere gark olan gözleriyle
aynı ayrılığın pençesinde ağlıyor
Allah’ın üşüyen bütün Mustafaları
bayatlan yırtık ceketlerin sardığı
düğmelerin iliklere yetişmediği uzlet...
Mustafa'nın kamburuna sebep olan uzviyet
Mustafa’nın Mustafa olmadan önce
aştığı köpüklü denizlerin kuvveti
karşıyı bura yapan imtihanın mukavemeti
Mustafa’ya önceki ismini unutturdu
Şimdi kalkıp gitsem buradan, duramam, yine takılırım peşime.
Ev değiştiren kuşlar, yer değiştiren defineler gibiyim mütemadiyen düzenli kaçamaklarla ısınıyorum delillere ve yeryüzüne...