Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın bu romanında: Aile içi çatışma, bireyin yozlaşması ve sapkınlığı ve batı sevdasının yaratığı iğrençlikleri romanda işlemiş. Roman uzun olmasına rağmen güzeldi. Gerek mizahı gerekse hüznü iyi işlemiş diyebilirim tabi dili ağır olması biraz yavaş okunmasına neden olabiliyor. Diğer bir yandan romanda üzüldüğüm bir kişi vardı oda Saffet dış görünüş yüzünden yargılandığı, kocası tarafından sevilmedigi, kocasını onu aldatması üzüldüğüm tek kişi oldu. Romanda üç sapkın olarak yani köle olarak tabir edebileceğimiz bu kişiler Reyhan, Müştak ve Saffet in kocası Hami bunlar bu kadına ( Parnas)adeta tapıyorlar ve bu ilişkileri güzel bir şekilde el almış yazar. Bu kadının bu kadar ihanet etmesi ve düzenbaz olduğu halde ona olan bağımlılıkları gerçekten şaşırtıcıydı. Servetler önüne serilen bu kadın daha sonra şeytanlığını gösterecek..
