Doğayla metabolizmamızın ilişkisinde ya kendi hakkımızdaki vizyonumuz bizi doğal dünyanın içine koyacak şekilde karşılıklı bağımlılık temelinde olacak
ya da biz en tahripkâr parazitler haline geleceğiz.
Hiç tartışmasız dünya çapında bir ekolojik krizle boğuşuyoruz ve bu kriz belli ki gezegenimizin acımasızca sömürülmesi ve kirletilmesinden kaynaklanıyor.
Tahakküm öyle karmaşıktır ki manipüle ve kontrol etmek için kullanılırsa, sevgi bile doğrudan fiziksel baskı kadar etkili bir boyun eğdirme ilişkisi yaratabilir.
İster sosyalizmde, anarşizmde ister liberalizmde olsun, ahlaki meseleler, onları insanın kurtuluş mücadelesindeki merkezi konumundan uzaklaştıran zehirli bir reelpolitik mirası ortadan kaldırmak üzere yeniden ön plana çıkartılmalıdır.