Yeri gelince hüznünü içine gömmesini de bilmeli insan. Biriktirdiği kalp kırgınlıklarıyla yaşamasını da öğrenmeli. Sorgulasa da bazen hiçbir şey değişmez ki, her gönlün hissi kendini yakar en fazla!
Susmayı da öğrenmeli insan.
Fırtınada bırakıldığında tökezlememeli, mühürlemeli kalbini, ayağa kalkmalı derinden. Yara bere olan hayallerine acıyla karışık da olsa gülümsemeyi de öğrenmeli.
Sayfa 283