Minicik de olsa bir muhabbet kapısı aralanmıştı. Harem'in taşlığını yine o uğultu sardı. Ayni anda, hep bir ağızdan konuşan meraklı kadın sesleriydi bunlar
"Bana memleketimi, köyümü,anamı, babamı hatırlatıyor da ondan Hünkarım"
Herkesin önünde titrediği, kaldırıp başını bakmaya bile korktuğu Sultan Süleyman 'ın yüzünde bir tebessüm oluşmuştu.
"Eee , ne yapacağız şimdi?
Ve kadının gözlerinde aradığı parıltıyı görüverdi Sümbül Ağa. Kızı savaşçı kadınlara benzetince Hafza Sultan'ın gözlerinde bir an yanıp sönen ışığı yakaladı.
"Yarın birgün padişah anası olarak,aha bu kapıdan içeri girecektir"
Neden, diye sordu kendi kendine Hürrem
Cevabı da kendi verdi içinden
Neden olacak?Süleyman'a oğul verdi de ondan.