bir bir kapatıyor
ölüm vakti kapıları
biri daha gitti
vehbi dayı!
aş zamanı iş zamanı
derken ölüm zamanı
akıyor biz mi onun
o mu bizim içimizde!
bir bir kapanıyor
ölüm vaktinin geçtiği kapılar
içimizde büyüyen boşluk
bilinmedik iklimin dalgaları!
Korkma var etmeyeceğim seni yok etmek için bile
kaygılı çakal yüreğine yüreğine duman çökmesin
seni miskin seni alçak seni hâin seni rezil
bildiğin gibi işte gerçek senin de bildiğin!
"O kadar insanla dostluk kurdum ki ellerim dolu sanıyordum
başıma bir belâ geldiğinde - dostlarımın ihaneti
kimseye acımayan zamandan şiddetliydi!"
dedi Şafiî...
Yaramı deşme deştirme bana
hâlâ ip üstünde canbazım ben
ipin üstünde yazar - ipin ucunda söverim yiğitliği severim - yiğittir kardeşlerim-çocuklarım
hainlere önerim "uzak durunuz bizden!" üzerim üzgün geçen ömrümün hatırına
ah keşke yapabilseydim yaparım
ömrüm olursa bundan sonra!