Mürebbiyelere kadınlıkları yüzünden saygı göstermeye, çocukların terbiyecileri olmak yüzünden de şükran borçluyuz.Fakat adını verdiğimiz bu hikayemizdeki mürebbiye Matmazel Anjel, yalnız isimce mürebbiye ,onun için de ne saygı,ne de şükrana değer olmayan bir sefiledir. Yazarın önsözünden alıntı yaptım.Hikayenin genel konusunu anlatıyor sanırım. İyi okumalar.