En Yeni Müzikofili Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Müzikofili sözleri ve alıntılarını, en yeni Müzikofili kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ve birdenbire," diye bitiriyor Llinas, "zihninizde bir şarkının çaldığını duyarsınız ya da görünürde hiçbir sebep yokken canınız fena halde tenis oynamak ister. Bazı şeyler birdenbire geliverir bize."
Peki, bu bitmek bilmez anlamlandırma ve yorumlama arayışının kaynağı nedir? Hiçbir sanat eseri, bütün sanat dalları arasında özellikle de müzik, bunu talep etmez - çünkü güçlü duygularla en yakın bağları kurduğu halde soyuttur müzik; kurallı bir temsil gücü yoktur. Kıskançlık, ihanet, intikam, aşk hakkında bir şeyler öğrenmek için bir tiyatro oyunu izleyebiliriz ama müzik, özellikle de enstrümantal müzik bize bunlar hakkında hiçbir şey söylemez. Harikule de,
biçimsel, matematiksel kusursuzluğuyla yürek burkucu bir duyarlılık, dokunaklık ve güzellik sunabilir (hiç şüphesiz Bach bunları bir araya getirmekte çok ustaydı) fakat müzik bir "anlam" taşımak zorunda falan değildir. İnsan sadece sevdiği için bir müzik parçasını anımsayıp ona hayal gücüyle (hatta halüsinasyonlarıyla) hayat verebilir, bu yeterli bir sebeptir. Belki de, Rodolfo Llinas'ın da ifade ettiği üzere, hiçbir sebep olmayabilir.
Ve elbette, müzikal çağrışımların en mühim edebi analizini, Kayıp Zamanın İzinde'nin bütün yapısında yer eden Vinteuil'in "küçük sonat/küçük temasının" şifrelerini çözmek suretiyle Proust sunmuştur bizlere.
Ben aralık ortasında New York'ta bunları yazarken, şehir Noel ağaçları ve menoralarla dolup taşıyor. Eskiden Yahudi olan bir ateist olarak bunların benim için hiçbir şey ifade etmediğinisöylemek isterdim ama ne zaman bir menora imgesi retinama çarpsa zihnimde Hanuka ilahileri çalmaya başlıyor, hatta farkında olmadığım anlarda bile. Fazla romantik ve nostaljik olsa da, yılın bu dönemi benim için itiraf ettiğimden daha fazla duygu ve anlam yüklü olmalı.
Mektuplaştığım kişilerden biri "Her çocukluk anıma kendine özel bir müzik eşlik eder" diye yazdığında birçoğumuz adına konuşuyordu.
1960'larda, araştırmacıların "Beyaz Noel etkisi" diye adlandırdığı bazı sonuçlandırılamayan deneyler yapılmıştı. "Beyaz Noel" (White Christmas) adlı şarkının o zamanlar dünyaca ünlü Bing Crosby yorumu çalınırken ses neredeyse tamamen kapatıldığında, hatta araştırmacılar şarkıyı çalacaklarını söyleyip çalmadıklarında bile bazı denekler şarkıyı "işitmişlerdi". İstemsiz müzikal imgelemenin bu şekilde "boşluk dolduruşunun" fizyolojik kanıtları, William Kelley ve Dartmouth'taki meslektaşları
tarafından elde edildi.