..hiçbir insan başka bir insanın önünde bütün deliliklerini, ruhunun bütün korkunç taraflarını bu kadar açıkça itiraf etmek cesaretini gösterememiştir.Ben eğer bu cesareti gösterebildiysem seni hudutsuz, uçsuz bucaksız sevdiğimden, seni kendimden ayırt edemediğimdendir.Ben o yazdıklarımı ancak sana yazabilirdim. Çünkü şu kainat denen nesnenin içinde en çok sevdiğim yürek, üstüne en çok titrediğim insan kalbi senin göğsündekidir.
Aklım sende kala kala senden gidiyorum. İnsan yarısında terk ettiği filmin sonunu merak eder mi? Ediyorum. Tüm yelkenlerim yırtılmış ama ben hâlâ rüzgârdan medet umuyorum..
Eğer yarı yolda bırakıp gidersen hiç gelme ama gelipte ömrüme ömür katacaksan buyur gel kalbim, bedenim, herşeyim senin yeterki yarı yolda bırakıp gitme..!
Ne Milena gibi sevildik,
Ne Piraye gibi sevebildik,
Lavinya gibi gizli kaldık şiirlerde.
Daha samimi olayım ister misiniz?
Bu yaşadığım hayat o kadar benim değil ki;
Herhangi bir saatimde birisi gelip de bana
Haydi kalk, sıran geldi, kendi kendin ol, diye bağırsa,
Sanki böyle bir şey mümkünmüş gibi inanıp koşacağım.
Bu his bende o kadar kuvvetli...