Nedjma
Kateb YacineSözler ve Alıntılar
Felâket beni sevgiliye yaklaştırırken , bir o kadar da uzaklaştırıyordu . O sevgili çoktan baştan çıkmış , içi çoktan benim gücümle dolmuş , içtikten sonra beni kusturan bir pınar gibi bulanık ...
Nedjma beni bekleyen sevgilinin hissedilebilir şekli ; omurgası , eti , çekirdeği ama ruhu değil ... !
Eriyip kaybolmaktan , korkmadan karışabileceğim canlı bir bütün değil ....
"Siz sondan başlıyorsunuz; daha yürümeyi öğrenmeden , kendinizi diz çökmüş buluyorsunuz .
Ne çocukluk , ne yeniyetmelik ...
Hemencecik evlilik, kışla, camide vaaz ..
Bir bekleme salonunda ağır ağır ölümü beklemek gibi ... "