Aç karnına sokaklarda sürterken insan elinde olmadan "Yaşayan kim" diyor. Kendi gibi bir yolcuyu tanımakta güçlük çekmiyor.
Her şey yitirilince ruh öne çıkıyor...
Derine dal bir daha çıkma. Çünkü bizlere görmek, duymak, var olmak ancak o ıssız, sakin derinliklerde bahşediliyor. İnsanın kendi derinliklerine, en uzak, en aşağılara çöküp de geri gelememesi, ne büyük bir nimet, ne büyük bir iyilik...
İsa haklıydı. İnsan yeryüzüne karşı zafer kazanmalı. Yeryüzüne boyun eğdirin! Özgürlüğün tek anlamı budur. Bu dünyada hiç kimse özgür olamaz. Dünya için öl, sonsuz hayata kavuş...