okumakta geç kaldığım bir kitaptı. iki senedir kütüphanemde bana göz kırpan bu kitabı sonunda vakit ayırıp okuma fırsatı bulabildim, keşke daha önce okusaymışım..
ilk sayfalarda nergisin ölümü ile kitabın ağır ajitasyon içerdiği kanısına vardım, bir de nergisi ana karakter zannettiğim için ölümüne çok şaşırdım, meğer kitabın konusu
Herkes şikâyetçiydi ya bu kahpe düzenden... Herkes namuslu, karşı taraf namussuzdu ya hani... Bir bilen anlatsaydı ya herkes masumsa neredeydi bu zalimler?
bazen insanlar değişiyordu. Belki de kimse değişmiyor, insanlar yalnızca görmek istedikleri kadarını kabulleniyorlardı. Yanlış bedenlere yanlış kumaşlar biçiliyordu.
Hayat da böyle değil miydi ki? Vekaleten geliyor ancak her şeyi sahipleniyorduk. Sonra gidenlerin ardından erozyona uğramış topraklar gibi birer birer kayıyorduk.