Odysseia
Robert KrugmannEn Yeni Odysseia Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Odysseia sözleri ve alıntılarını, en yeni Odysseia kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben Laerte’in oğlu Odysseus’um. Yurdum İthaka’dır…
İnsana kendi yurdundan ve ana babasının yanından daha sıcak hiçbir yer olamaz. Yabancı bir ülkenin en zengin konağında yaşasa bile, insan gene uzaklardaki baba evini özler durur…
Çünkü insanlar ancak seviştikten sonra birbirlerini tanıyabilir ve birbirlerine koşulsuz güvenebilirler.
Sayfa 145 - Yty kitap yayınKitabı okudu
Tanrılar ona sağlık ve mutluluk verdiği sürece kendisini dünyanın en güçlü yaratığı gibi hisseder ve hiçbir şeyin kendisini deviremeyeceğini düşünür; sefaletin ne olduğunu aklına bile getirmez.
Sayfa 262Kitabı okudu
Bu dünyada yürüyen ve soluk alan yaratıklar arasında insan kadar acınası ve aptal bir başkası yoktur.
Sayfa 262Kitabı okudu
İşte yine aynı şey! Ölümlüler bir kez daha bizden şikayet ediyor, başlarına gelen tüm felaketlerin sorumluluğunu biz tanrıların üzerine yıkmak istiyorlar! Oysa bunun kaderle ne ilgisi var ki? Kendi aptallıkları yüzünden başlarını belaya sokmaları bizim suçumuz mu?
Sayfa 6Kitabı okudu
Daha çok sayarım, Demodokos,
seni tekmil ölümlülerden.
Sanatı ya Musa öğretti sana, ya da Apollon.
Ne güzel söyledin Akha'ların destanını,
olduğu gibi, neler yaptıklarını ne güzel söyledin,
nelere katlandıklarını, neler çektiklerini.
Haydi şimdi geç başka bir konuya,
şu tahta at olayını anlat şimdi bize,
Athena'nm yardımıyla Epelos yapmıştı onu hani,
getirmiş Akropolis'e dayamıştı tanrısal Odysseus da kurnazca,
İiyon'u yıkacak adamlarla doluydu içi.
Anlatabilir sen bunları, getirip bir biçimine,
bundan böyle tekmil insanlara ben de diyeceğim ki:
Tanrı sevdi onu, tanrısal bir şiir bağışladı ona.
Odysseus'un da yiyordu içi içini, yanaklarını ıslatıyordu
kirpiklerinden sızan yaşlar...
Anlat bana tanrıça, binbir düzenli yaman adamı, kutsal Troya'yı yerle bir etmişti hani, sonra sürünmüş durmuştu ordan oraya, ne çok yerler görmüş, ne çok insan tanımıştı, ne çok acı çekmişti denizlerde yüreği, kurtarayım derken kendi canını, yoldaşlarına dönüş yolunu açayım derken... Ama yine de kurtaramadı onları bir türlü, taşkınlıkları yüzünden hepsi yok oldu, Güneş tanrının sığırlarını yemiş budalalar, Yücelerin oğlu da kapatmış onların dönüş yolunu.
Odysseus'un karnına öfkeden kramplar giriyor,aklıyla duyguları arasında korkunç bir mücadele hüküm sürüyordu. Acaba şimdi üzerlerine saldırıp onları teker teker gebertse miydi, yoksa onları bir müddet daha yok mu saysaydı.
Bu dünyada yürüyen ve soluk alan yaratıklar arasında insan kadar acınası ve aptal bir başkası yoktur. Tanrılar ona sağlık ve mutluluk verdiği sürece kendisini dünyanın en güçlü yaratığı gibi hisseder ve hiçbir şeyin kendisini deviremeyeceğini düşünür ;sefaletin ne olduğunu aklına bile getirmez. Fakat tanrılar ansızın onun başına felaketler yağdırırlar. İnsan alçakgönüllü olmanın ne demek olduğunu ancak o zaman anlar, fakat iş işten geçmiştir. İnsan yaşamı havanın durumu gibidir;durumumuzun iyi ya da kötü olması sadece Zeus Baba'nın keyfine bağlıdır. Ben de bir zamanlar en yukarıdaydım;zengin ve kudretliydim.Bu yüzden de kibirli, hırslı ve zorba biri olmuştum. Nasıl olsa arkamda babam ve kardeşlerim var diye düşünerek aklıma gelen her şeyi yapıyordum. Fakat gördüğün gibi bu büyük bir yanılgı imiş.