Kitap bir gelişim kitabı havasında gibi gözükse de aslında bir roman gibi. Hayatı anlatıyor tüm yaşanmışlıklarıyla. Okulsuz eğitim denince akla şüphesiz hep evde kalmak, hiçbir şey yapmamak gelse de öyle olmadığını görüyoruz. Ben ve Penny'nin tutumları gerçekten güzel. Çocuklar özgür, araştırıyor, yaşıyor, görüyor, yapıyor. Evet kabul ediyorum fazlaca özgürler.Aslında bu kitap iki ebeveynin yolculuğunu anlatıyor bizlere. Buna kolay karar vermiyorlar.Hayatın koşturmacası içinde Ben'in bu kitabı yazacak vakti bulmasına şaşırıyorum. Bunu desteklemiyorum diyorum içimden tam ama öyle bir kaptırıyorsun ki kendini kitaba olabilir diyorsun. Diline, anlatımına, betimlemelerine bayıldım. Ben de onlarla birlikte yaşadım, ben de doğayla iç içe oldum, inek sağdım, karlarda kaydım. Kitabın devamı yazılmalı ve bu kitabı okumayan kalmamalı.
