Ölüm tarzı farklı olabilirken,ölümden sonra olanlar daima aynıydı. Böylece ölümden korkmak için hiçbir neden olmadığı sonucuna vardım. Biz bilinçaltı düzeyde neler olduğunu ve bizi neyin beklediğini biliyoruz.
Acı sadece bir derstir.İnsan boyutunda acıyı öğrendiğimizde çılgına döner, kendimizi kaybeder ve hemen o anda dışsal bir kaygı gösteririz. Oysa kendimizi o acıdan ayırıp konsantre olarak derinlere ulaştığımızda ve sabrettiğimizde onun üzerine yükselebiliriz.
Dünyada bir şeyler yaşarken,bu ister olumlu ister olumsuz bir şey olsun, önemli olan sizin o deneyime karşı tutumunuz, onu
kabul ediş biçiminizdir. Yenilgileriniz karşısında ne yaparsınız? Zaferleriniz karşısında ne yaparsınız? Durumlara ve sorunlara nasıl yaklaşırsınız? Başarısızlıklarınızı nasıl kabul edersiniz?
Şefkatli ve merhametli misiniz? Yani, yaşamla ilgili tüm durumlar... Tüm bunlar sizin kim ve ne olduğunuzun toplamını oluştururlar. Ve kendini aldatma büyük bir sorundur. İnsanlar
yaşadıklarına dürüstçe bakamazlar. Onlar yaptıkları şeyler için mazeretler uydurur ve tüm gerçeği yitirene dek kendilerini haklı çıkarıp gerçeği çarpıtırlar.