Önünde Boş Bir Uzam
Demir ÖzlüÖnünde Boş Bir Uzam Sözleri ve Alıntıları
Önünde Boş Bir Uzam sözleri ve alıntılarını, Önünde Boş Bir Uzam kitap alıntılarını, Önünde Boş Bir Uzam en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
... artık yaşayıp da gördüklerinin verdiği mutsuzluk yüzünden yerinden bile kımıldamayacaksın.
Sayfa 49
Önemli olan anlatımdı; bazı şeylerin anlatılması, çok iyi anlatılmasıydı.
Sayfa 45
Şairin intiharı, sence onun şiirinin bir süreğiydi. Bu şiir devam ediyordu. Daha da sürecekti.
Sayfa 63
Çünkü yazmak acı veriyordu. Yazmanın bir boşalma, bilinçaltına yığılmış bir yığın görüntünün verdiği gerilimden, çalışmalar sonunda bir uzaklaşma olduğunu duyuyordun. Ama gene de acı veren bir çalışmaydı yazmak.
Sayfa 57
İster imgeleme gücün, isterse gerçek yaşamın bir iki sokağın çevresinde dönsün. En iyisi de bu. Aslında İstanbul'daki mahallenden çıkmak istemezdin.
Sayfa 67
Onların arasından sessizce yürüdün. Odanın ışığı, içine ulaştığın yalnızlık, odadaki sıcak hava, seni toplumun saldırılarından koruyacaktı.
Sayfa 22 - YKYKitabı okudu
Uzun gece. Deprem gibi uyanışlar. Geç gelen sabahı beklemeler... Uyutmayan boğaz ağrısı.
Sayfa 68
Sinagogun ardındaki sana yazma isteği veren boş sokakları dolaşarak tramvayların geçtiği caddeye çıktın. Onca yolculuklar yaptığın hâlde, geldiğin kentlerde, hep eskiden dolaştığın yerlerde dolaşmak seni mutlu ediyor.
Sayfa 19
Sana bakıyor, gülümsüyor. Çünkü sen burada yabancısın.
Sayfa 59
Gündelik yaşamın gürültüsü içinde çırpınıp durmak, sadece zararsız bir delilikti.
Sayfa 71 - YKYKitabı okudu
Yaşadığımız dünyada aşka yer var mıydı ki?
Sayfa 17 - YKYKitabı okudu
Düşünceler içindeydin. Çok eskide kalmış bir geçmiş sana doğru gelmemeliydi.
Sayfa 15Kitabı okudu
çünkü yazmak acı veriyordu. yazmanın bir boşalma, bilinçaltına yığılmış bir yığın görüntünün verdiği gerilimden, çalışmalar sonunda bir uzaklaşma olduğunu duyuyordun. ama gene de acı veren bir çalışmaydı yazmak.
"Ne gelecek? Gelecek ne getirecek? Bilmiyorum, hiçbir şey sezmiyorum. Bir örümcek, belirli bir noktadan hedefine doğru indiğinde, önünde hep, ne denli çırpınsa da ayağın basamayacağı boş bir uzam görür. Benim durumum da böyle; önümde hep boş bir uzam; beni öne doğru götüren ise, arkamda kalmış bir sonuçtur."
Sayfa 70 - 71 - Kierkegaard
Kimsenin sesi çıkmıyor. Kalabalıklar bastırılmış düşlerinin soluk imgeleri içinde sürüklenip gidiyorlar.
Sayfa 12 - YKYKitabı okudu