Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ Gönderileri
Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ kitaplarını, Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ sözleri ve alıntılarını, Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ yazarlarını, Osmanlı İmparatorluğu Klasik Çağ yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zamanın CİMER versiyonu.
Toplumsal konumu ne olursa olsun, herkes Divân-i Hümâyûna doğrudan doğruya başvurabilirdi.
Yazık ki böyle devam edip gitmemiş
Osmanlı Divân-ı Hümâyûnu temelde bir yüce mahkeme işlevi görüyor, aynı zamanda hükümet işlerine bakıyordu.
"Osmanlı hükümdarı, sabahlan erkenden geniş ve yüksek bir sedirde oturur. Halk sultanı görebilecekleri bir yerde, biraz uzakta durur ve haksızlığa uğramış herkes gelip şikâyetini bildirir. Dava hemen karara bağlanır.Ülkede güvenlik öyledir ki, hiçbir yerde kimse sahibinin bırakıp gittiği yüklü bir deveye el süremez."
15. ve 16. yüzyılda Osmanlı şehirlerinde tutulmuş kadı sicilleri incelendiğinde, varlıklı halkın servetini en fazla kölelere yatırdığı görülür. Ordu ile beraber esir tacirleri gider ve savaş sonunda derhal esir pazarları kurulurdu.
Osmanlı sarayı başlıca Enderûn (iç) ve Bîrun (taşra) olarak iki kısma ayrılmıştır.
Enderûn, Padişahın özel hayatının geçtiği bir yer olduğu kadar aynı zamanda bir mekteptir. Bîrun ise, onun dış dünya ile ilişkilerine ait hizmetlerin bulunduğu bölümdür.
Bedensel cezaların yaygın biçimleri bir el ya da bacağın kesilmesi, küreğe mahkûm olmak ve değnekle dövülmekti. Sopa ya da bunun yerine para cezaları hafif suçlar içindi. Yetkililer suçluları itirafa zorlamak için işkence kullanır, işkence sonucu ölümler araştırma konusu olmazdı. Bir suçlu bulunamazsa bütün topluluk,
örneğin bir köy, cezalandırabilirdi. Cezanın şiddeti suçlunun erkek ya da dişi, özgür ya da köle, evli ya da bekâr, Müslüman ya da gayrimüslim olmasına göre değişir, ikinciler ceza miktarının yarısını öderdi.
Ceza yasası bütün imparatorlukta geçerli olup kadıların şeriatı tamamlayıcı olarak uyguladığı bir kanûndu. Öldürme, ırza geçme, şiddet kullanarak hırsızlık, eşkıyalık gibi şiddetli suçlar için idam ve sakatlama emrediyor, kamu yetkililerine de bunların yerine para cezası kabul etmeyi yasaklıyordu. Cezası para ya da falaka
olan bölümde zina, fizikî saldın, içki içme ve değişik tür hırsızlıklar ele alınmıştır.