Öykümü Kim Anlatacak
Şebnem İşigüzelÖykümü Kim Anlatacak Gönderileri
Öykümü Kim Anlatacak kitaplarını, Öykümü Kim Anlatacak sözleri ve alıntılarını, Öykümü Kim Anlatacak yazarlarını, Öykümü Kim Anlatacak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sekiz kısa öyküden oluşan kitap, farklı kişilerin ilginç hayatlarına değiniyor.
Yazarın gerçeklik algısı asla basit kurmacalar içermediği gibi her hikâye okura toz pembe bir dünyayı da vadetmiyor.
Aslında hikâyelerinin özündeki saf gerçeklikle her hikâye şeffaf bir anlatıma sahip.
Kurmaca metinlerden oluşan her öykü bir sonraki geçişte diğer öyküye pas atıyor.
Hikâyelerdeki konular aslında bağımsız gibi gözükse de birbirinden beslenen sekiz öyküsüyle yazar, okura farklı bir okuma şöleni vadediyor.
Öykümü Kim Anlatacak 
Şebnem İşigüzel
Senin yokuşu tırmanışını izliyorum. Sen ters akan denizsin. Peygamberin asasıyla kendine yol açıp mucize yarattığı, firavunun boğulduğu ters akan deniz. Ben mucizene inanmış zavallı firavunum.
Sayfa 127 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Gonglu bir saatin yok. Ya yan dairede ya da alt dairede bu saat. Gonglu saatler, belirtgeçler. Her şeyin geçmiş oluşunun, yalnızlığın, belki tek başına olmanın ver- diği dinginliğin belirtgeçleri .
Sayfa 115 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hayatım boyunca pek mutlu olamadığımı düşündüm. Sevdiğim insanları kaybettiğimi, hayallerimin hiç gerçekleşmediğini, bana hiç kimsenin âşık olmadığını, ağlarken kimsenin bana sarılıp saçlarımdan öpmediğini, eve gelir gelmez televizyonun başına oturan, cama yansıyan bu görüntüsüyle karşılaştığında ağlayacakmış gibi olan zavallı beni, kâbuslar görerek uyandığım ve yalnız uyandığım ve çok korktuğum, yeniden uyumaya korktuğum geceleri, unutulan doğum günlerimi, beklenen ve bir türlü gelmeyen sevgililerimi, aldanışlarımı, terk edilişlerimi... Bana tüm hüznümü, mutsuzluğumu, yalnızlığımı kim unutturabilir? Kim bana en yakın, benim parçam olabilir? Kim benim parçam olabilir? Kim benim parçam olabilir? Çocuğum...
Sayfa 102 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Tüm rahatsızlıklarım yorgunluktan ve strestenmiş. Hiçbir şeye üzülmemeliymişim. Hiçbir şeye...
Sayfa 101 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Yirmi üç yaşında, yani üniversiteyi bitirdiğim yıl sokaklarda yattım. Çöplüklerden bulduklarımla karnımı doyurdum. O zaman öbür insanların gözlerinde yücelttiği kavramlar: para, ev, araba, eş, çocuk, statü... bana çok ucuz göründü. Günümün büyük bir kısmını kaldırım kenarına uzanıp, gözlerimin kör olduğunu sanıncaya kadar güneşe bakmakla geçirirdim. Bu sürede hiç aşık olmadım. Dolayısıyla hiç acı çekmedim. Bilmiyorsanız size de söyleyeyim: Aşk acı çekmektir.
Sayfa 83 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bazı insanların hayatları düz bir çizgiye benzer, bir başka deyişle: tekdüzedir. İşte bu insanlar bu düzenin dışında bir şey yapmaya kalkışırlar. Yani düz hayat çizgilerinde küçük zigzaglar diyebileceğimiz türden şeyler. İşte ben kardeşimin hayatında bu küçük zigzagları oluşturuyorum. İyi para kazandığı bir işi, karısı ve üç çocuğu var. Her salı, her çarşamba, perşembe ve cuma, yaptıkları şeyler birbirinin aynısıdır:
Sayfa 82 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Sadece yapabileceğim şeyleri hayal edip gülümsüyorum.
Sayfa 81 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Bir şeye tutulmak kötüdür."
Sayfa 78 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
..... yıllardır başkalarının hayatlarına süzülmekten, beklemekten, acı çeken insanlar görmekten, bir tutkunun esiri olmaktan sıkıldım.
Sayfa 78 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Öldüğümüzde Tanrı bize soracakmış: “Hayatın nasıl geçti?" diye. Benim yanıtım, "Beklemekle," olabilir. Bugünlerde yaptığım şey ise, beklemenin dışında, hayatımı gerekli ve gereksiz kılan şeyleri birbirinden ayırmak. Tıpkı renkli ve beyaz çamaşırları ayırır gibi. Tabii bu o kadar basit değil. Şimdilik iki taraf da dengede. Ama benim terazim çok hassas. Denge her an bozulabilir.
Sayfa 77 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Insanların yüzünde her zamanki gibi bir ifade olmaz."
"Ama neden olmasın? Belki bir insan her zaman mutlu- dur, belki her zaman mutsuz. O zaman o insan her zaman- ki gibidir."
Sayfa 63 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hiç huzurlu bir insan yüzü gördünüz mü? Uykuya dalmak üzere olan ya da uyuyan bir insan yüzü?
Kendisini uzun zamandır gitmek istediği yere götürecek olan bir trene, bir vapura ya da bir otobüse binmiş de başını hafifçe geriye doğru yaslamış bir insan yüzü. Herkesin kendisine yabancı olduğu şehrin kalabalık meydanında kaygıyla beklerken omzuna dokunan bir elle bekleyişi sona eren bir insan yüzü .
Sayfa 63 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Hayatın anlamı yoktur," diyor. "Hayatı kendimizi bulmak için yaşamamız gerekir. Kendimiz ise hiçbir zaman hayatın anlamı değilizdir,
Sayfa 58 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Uyumak istiyorum. Küçükken annemin söylediği gibi: "Uyumak unutmaktır..."
Sayfa 53 - İletişim YayınlarıKitabı okudu