Oyunun Kuralları
Luigi PirandelloOyunun Kuralları Gönderileri
Oyunun Kuralları kitaplarını, Oyunun Kuralları sözleri ve alıntılarını, Oyunun Kuralları yazarlarını, Oyunun Kuralları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
LEONE: (...) kendini en çok kendine karşı savunmak zorundasın, başına gelen herhangi bir olayın o an içinde uyandırdığı duygulara karşı... Başına gelen olayın sana karşı kullandığı silahlar nelerdir sanıyorsun? Senin öz duyguların elbette.
GUIDO: Ama, kendimi kendi duygularıma karşı nasıl savunayım?
LEONE: Nasıl olacak, karşı saldırıya geçerek tabii. Hiç duruksamadan olayın üstüne gideceksin. Duygularının harekete geçmesine meydan vermeden ondan sana yararlı olabilecek ne varsa çekip alacaksın? Arta kalanlar ise seni yaralayamaz, canını yakamaz. İstersen gülüp geçersin, istersen biraz oynarsın... ya da, demin dediğim gibi, imgelemini oyalayacak bir fikir haline getirirsin."
"Gerçek yolculuklarımızı yalnızca kendi içimizde yapıyoruz."
Anlıyorum, dostlarım. Gene de gülüyorum işte. Nerede, nasıl yaşadığımı görmüyor musunuz? Rezil olmakmış! Onurmuş! Bana ne?
Sayfa 118
Ben kendi rolümü oynuyorum, o da kendi rolünü oynayacak. Ben demir attığım yerden kıpırdayacak değilim.
Sayfa 116
SİLİA: Seni hiç anlamıyorum! Hiç anlamıyorum! Hiç anlamıyorum...
LEONE: Anlayamazsın, sevgilim. Ama böylesi daha iyi, inan bana.
(bir an duraklamadan, sonra, alçak sesle)
Ben anlıyorum.
Sayfa 100
Bilsem ne olacak, bilmesem ne olacak? Benim gerçek silahım kaygısızlığım. Hiç kuşkun olmasın. Bitmez tükenmez bir cesaret kaynağı sağlıyor bana.
Sayfa 90
Aslında hiçbir olay başlıbaşına korkutucu değildir ki. Korkunç olan, o olayın senin üstündeki etkisi...
En sağlam, en sarsılmaz savunma... Hiçbir umut kalmadığında hiçbir uzlaşmayı kabul etmek zorunda değilsin... ne başkalarıyla, ne de kendinle...
Sayfa 31
Tabii ki özgürüm! Kuşlar kadar! Oysa hiçbir zaman kendim olamıyorum.
Sayfa 19
SİLİA: Allahım! Gelecek için en ufak bir umut ışığı görebilseydim! İnan ki, o kadarcık ışıkla bile yetinir, buradan hiç kıpırdamazdım. Hatta mutlu bile olabilirdim. Dışarıda beni neler bekliyor diye pencereye yapışmazdım.
GUİDO: Hapisteymiş gibi konuşuyorsun.
SİLİA: Hapisteyim!
Sayfa 14