Özüm Çocuktur
Fakir BaykurtEn Eski Özüm Çocuktur Gönderileri
En Eski Özüm Çocuktur kitaplarını, en eski Özüm Çocuktur sözleri ve alıntılarını, en eski Özüm Çocuktur yazarlarını, en eski Özüm Çocuktur yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çok acıları unuttum. Ümüş’ün acısını unutamadım. Yıllar onu anımsatarak geçti. Belki kırk yıl salıncaklara, gıncıraklara binmedim. Sonra başka sevi’lerim, sevgilerim oldu, ama Ümüş’ü unutmadım.
Sayfa 45 - Papirüs
Şöyle pul kadarcık bir resmi olmasını isterdim. Acıpayam’dan tütün cüzdanı çıkarıp vermişler. İlkin ilçemiz orası, köyümüzde tütün ekiliyor. Aradım taradım. “Bir resmi, bir resmi!” dedikçe, anam: “Kimbilir nereler gitti, yok işte! Evran gibi adam uçtu gitti! Resmi olsa ne olacak?” deyip kapattı.
Son soluğunda, “Yeşil gözlü Tahir’imi okutamadım: yanarım yanarım buna yanarım demiş. Aramışlar, bulamamışlar beni güya! Dokuzunda olduğuma göre Gazi ağabeyim on birindeydi. En küçüğümüz Ayşe bir buçuk yaşında. Bir de anamızın karnında varmış; toplam altı çocuk. Haydi bakalım Kara Ali’lerin Elif!
Sayfa 96 - Papirüs
Ne yıllardı bilmem ki? Sıtma köyün yarısını serdi yatırdı. En çok da çocuklara sardı. Hasan da, ben de sıtmalandık. Nöbetler geldi mi titretiyor. Bir üşütüp, bir terletiyor. Üç saat kıvrılıp yatıyorsun öyle. Hekim yok, kinin yok. Olsa da çocukları götürmezler ki! Nerde taşıt, nerde para?
Sayfa 102 - Papirüs
Bir çocuğun nefretinin dünyadan büyük olduğunu bilmiyor.
Sayfa 129 - Papirüs
Başıma gelen olaydan sonra kendimi toplayamadım. Nerelerde Tanrı? İşkence altındayım, görmüyor. Gariban Fatmana yengemin yarım desteğinden başka desteğim yok. Yatağa yatıp yorganı başıma çektim mi ağlıyorum. Elimden yalnızca bu geliyor. Çok da iyi ağlıyorum.
Sayfa 149 - Papirüs
Okumuşların hepsi bilgili, okumamışların hepsi bilgisiz değildir.
Sayfa 247 - Papirüs
Ali beni görünce toplanacak oldu. Babası yarım doğrulup yer gösterdi. Hiç konuşmadan oturdum. Onlar da uzun süre konuşmadı. Sonra babası anlattı: “Elini koydum ayağını öptüm. Nuh dedi peygamber demedi. İzin vermedi. Olmaaaz diyorum anlamıyor musun? Olmaz, ben çiftliğimde okumuş adam istemem! Üstüme gelme! Eğer gelir de kızdırırsan, seni köyden hastir ederim! Cascavlak kalırsın ortada! Ulan okumamışken söz dinlemiyorsunuz! Bir de okusanız sizinle baş mı olur? dedi, asla izin vermedi.”
Beyli köyle beysiz köyün ayırdını o gün apaçık anladım.
Sayfa 296 - Papirüs
İyi yanlarım, kötü yanlarım birlikte gelişiyor. “Herkesin tiksindiği, kötü huylu biri mi olacağım yoksa? diye günlerce içim içimi yedi. “Tabanlarım delindi yaya! Üç liraya o yollar yürünür mü? diye kendimi savunmayı düşündüm, ama konuşamadım.
Sayfa 217 - Papirüs
Zihnimin içinde bencil bir düşünce: “Ekinler battı, ama komşulardan alacağımız çoban hakkı batmadı! Toplar, onlarla yetinmeye çalışırız!” Bunu nasıl düşünebildiğime şaştım birden. Ben de herkesle birlikte ağlamağa başladım.
Bir daha anlıyorum iyi insan olmak zor.
Sayfa 223 - Papirüs
Köylülerimin belini büken yoksulluğun gerçek nedenlerini anlamıyorum. Kendileri de anlamıyor. "İnsanı yaratan Tanrı!" diyorlar. Demek kimini yoksul, kimini varsıl yaratmış! Böylece yoksulluk yurttaki düzen sonucu değil, yazgı olarak yukardan geliyor. Karşı çıkılmaz buna. Yazgı dedin mi akan su durur.
Sayfa 223 - Papirüs