Kör kızın ve papazın imkansız saf, temiz aşkını anlatıyor. Oldukça muazzam bir anlatımı olup Gertrude'nin gözlerinin açılmasından sonraki papazla aralarında geçen şu satırlar beni çok etkilemiştir. "Bana görme imkanını kazandırdığınız zman, gözlerim hayal ettiğimden çok daha güzel bir dünyaya açıldı. Gündüzün bu kadar aydınlık, havanın bu kadar parlak, gökyüzünün bu kadar uçsuz bucaksız olduğunu tahmin etmiyordum. Ayrıca insanların bu kadar kemikli alınlarının olduğunu da. Ah! Sanırım bunu her şeye rağmen söylemem gerekiyor. İlk gördüğüm şey yaptığımız yanlış oldu (papazın eşinin yüzündeki acı gülümsemeyi fark ediyor.), günahımızı gördüm. İsa'nın şu sözlerini hatırlıyor musunuz? "Eğer kör olsaydınız, hiç günahınız olmazdı." Ama şimdi görebiliyorum. "
Masumiyet, iyilik, sevgi duygularının kalbinize akacağı bi kitaptır.Bir yandan papaz efendi ile kör bir kızın aşkına tanık olurken, diğer yandan sorgulamalar içinde bulursunuz kendinizi. Aşk nedir, sınırları var mıdır, günah mıdır sorusunu bile sordurur işte şu küçücük kitap. Katolik ve Protestan bakış açılarının kıyasını da göreceksiniz. Küçük, dopdolu, iz bırakan bir kitaptır, kalbii okumalar dilerim :)
Gide'in kısa bir roman. Aslında yıllar evvel okumuş ve çok etkilenmiştim. Yıllar geçtikçe çoğunu unuttuğum bir kitabı tekrar okuyayım istedim. Lakin bu sefer o kadar etkilemedi beni. Ancak Gide'in hayat felsefesini yansıtan bir eser olduğunu söyleyebilirim. Bir rahibin bitkin ve kimsesiz bir vaziyette bulduğu kör bir kıza yardımı ve olağan bir şekilde gelişen farklı bir aşk hikayesini konu ediyor.
1919 yılında yayınlanan bu roman yazarın hayatından otobiyografik özellikler taşıyor. İsmini Beethoven'in ünlü Pastoral Senfoni'sinden almış.
Kısa, bir solukta okunan, derin anlamlar taşıyan bir kitap Pastoral Senfoni. Dünya Nimetleri ile kalemine hayran kaldığım Andre Gide bu kitabında da beni yanıltmadı. Trajik, etkileyici bir hikaye. Sevgini, gerçekleri görmemenin trajedisi bu bir anlamda. Kitabın dili, yazarın anlatım tarzı çok güzel. Mutlaka okunmalı derim, okutulmalı derim...
Gide, Protestan bir baba ve Katolik bir annenin çocuğu olarak mezhep karmaşasının içerisinde büyümüş. Bu eserinde de bu durumu yansıtmış. Sorguları, karşılaştırmaları kutsal kitap üzerinden göndermelerle yansıtılıyor. Kendi hayatından kesitler var ve harika otobiyografik izler taşıyan bir roman.
Sağır yaşlı bir kadının yanında büyümüş kör bir genç kızın sahipsiz kalmasıyla başlayan hüzünlü bir aşk hikayesi.
Beethoven duyma yeteneğini kaybettiğinde tamamladığı büyülü eseri Pastoral Senfoni ' de doğayı muhteşem hissettiriyorsa bize, Gide de kör bir kıza büyük bir sabır ve aşkla hayatı senfoni gibi anlatan Papaz ile romanına farklılık kazandırmış.
Gide 1915_1916 yılında önemli bir din krizi yasar. Ve katolik olur
Tıpkı gertrude un jacques in etkisiyle mezhep değiştirmesi gibi roman da jacques katolik ligi temsil eder .gertrude ise saflığın ve gunahsizligin simgesidir. Gertrude gormedigi icin günahı bilmeyen kor kız ile papaz birbirine ya da belki aslında birbirlerine sundukları tertemiz dünya ya aşıktırlar..roman
Görülen ile görünmeyen arasindaki çelişki ile geciyor..
Diyolog :
Gertrude (kör kız)
_Hani teyzem sizi onun için hic birsey yapmamakla suçladığı gün ağlamadıgınızı
Söylemiştiniz ya hatırlıyor musunuz?
''Yalan söylüyorsunuz papaz efendi " diye bağırmıştım size. oh ! doğru soylemediginizi hemencecik anlamıştım sesinizden
_Ağladığınızı anlamak için yanaklarınıza dokunmama gerek yoktu ki .
(Sayfa 38)
1947 yılı nobel ödülü sahibi Andre Gide'nin okuduğum dördüncü kitabı.bundan öncekiler gibi bu da harika. Hatta onları da aşarak neredeyse doruklara kadar çıkan bir hikaye.Aynı, kitaptaki öykü gibi, saf,temiz ve akıcı bir anlatım.Dram ve duygusallığın baştan itibaren süregeldiği, özellikle de sonlara doğru ve finalde deyim yerindeyse tavan yaptığı muhteşem bir kitap.kitapta,Alplerde yaşayan bir köy papazının,bir cenaze için gittiği bir evde bulduğu gözleri görmeyen,konuşamayan ve kimsesi olmayan zavallı bir kız çocuğunu orada bırakmayıp,himaye etmek için kendi evine getirmesi ve sonrasında gelişen olaylar anlatılıyor.bu arada katoliklik ve protestanlık arasındaki farklardan da yeri geldikçe bahsediliyor.kitap kısa olması ve ayrıca da akıcılığı sebebiyle bir çırpıda okunup bitiriliyor.okunması gereken kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum ve de okunmasını tavsiye ediyorum.
GIDE nin okuduğum ilk kitabı ve kısa etkileyici özelliği sayesinde beni cezbetmesi yanında, konunun orijinal bir şekilde işlenmesi ve ''büyük taşları'' koyarken gösterdiği nezaket ilgimi çekti.
Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Anlatımı,olay örgüsü harikaydi. Kitap kısacık olmasına rağmen pek çok mesajı içinde barındırıyor. Hikayeye göre,papaz efendi son yakını da ölen kör bir kızı yardım amaçlı evine alır. Çok iyi bir şekilde eğitime tabi tutulur. Oğlu ona aşık olunca gençleri ayırır. Bu sırada farkına varır ki kendisi de kıza aşıktır ve duyguları karşılıklıdır. Ancak kızın gözleri açılınca olaylar değişir.
Dili sade ve anlaşılır. Anlatımı akıcı idi. Ben severek okudum. Umarım sizler de severek okursunuz. Kitapla kalın.
Hüzünlü bir hikaye diyerek önermişti biri bana bu kitabı. Fakat ben hüzün yerine aldatılmayı içerdiğini düşünüyorum daha çok. Kitabın sonunda içinizden şunu düşüneceksiniz acaba hangisi diğerini yarı yolda bırakmış ya da aldatmış oluyor? Bu durumda acımam gereken ve nefret etmem gereken taraf kim diye ikilemde kalıyorsunuz. Tavsiye ederim kitabı yaklaşık 2 saatte bitirirsiniz çerez niyetine :) keyifli okumalar :))
