Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Pedro Paramo
Juan RulfoPedro Paramo Yorumları ve İncelemeleri
Pedro Paramo yorumları ve incelemelerini, Pedro Paramo kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Pedro Paramo puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Herkese merhaba.
Ölen annesinin vasiyetine uyarak hiç görmediği babasını bulmak üzere Meksika'nın Comala adındaki bir kasabasına doğru yola çıkan Juan Preciado ve babası Pedro Paramo'nun öyküsü ile karşınızdayım. Pedro Paramo, utanarak söylüyorum ki, geç tanıştığım bir eser. Gabriel Garcia Marquez'in bu romandan ve yazarı Juan
Gabriel Márquez, “Pedro Paramo gibi bir kitap yazmış olsaydım ne yazarlığımdan kaygı duyardım ne de hayatım boyunca başka bir şey yazmak isterdim” diyor. Hatta Yüzyıllık Yalnızlık romanında mekân olarak Juan Rulfo’nun Pedro Paramo eserinde yer alan hayalet köy Comala’yı kullanıyor.
Pedro Paramo, Juan Rulfo’nun yaşamı boyunca yazdığı iki kitaptan biri. Geleneksel zaman sıralamasına uyulmadığı için öyle bir solukta okunamıyor kitap .Fakat roman teknikleri ile ilgilenen okuyucular için eşsiz bir yapıt olduğunu söyleyebilirim. Büyülü gerçeklik dediğimiz doğa üstü olaylarla karşılaşıyoruz eserde. Mekân ve karakterler doğaüstü olaylarla uyum içinde.
Eser “Comala’ya geldim, çünkü bana babamın burada yaşadığı söylendi.Pedro Paramo adında biriymiş.” cümleleriyle açılıyor.Annesi tarafından Comala adlı bu hayalet kasabaya gönderilen Juan Preciado orada ölülerle ve ruhlarla karşılaşıyor.Hışırtılar, fısıltılar, yankılar, kahkalar...Tüm sesler ölüler aleminden geliyor. Çok katmanlı romanda Juan Preciado’nun babası Pedro Paramo; yasaları yok sayan, kasabalıyı sömüren tembel, kurnaz, ahlaksız bir adam. Başka başka kadınlardan olan oğullarının yaptığı ahlaksızlıkları görmezden gelen bu ruhsuz adam, tüm ömrünce tek bir kadını seviyor. Susanna San Juan...
Meksika halk geleneğinden örneklere de yer veren romanın içinden bir şarkı örneği ile bitireyim tanıtımımı.
“Sevdiğim bana bir mendil verdi
Kenarları gözyaşıyla oyalı. “
"Aha, yenə mənimçün insan ruhunun macərası başlayır", deyirəm öz-özümə. Bu dəfə ispan ədəbiyyatı, bu dəfə başqa yazıçı, Xuan Rulfo dünyası. Əsərin mifik havasını daha ilk sətirlərdən hiss edirəm. Zamanın fərqində deyiləm, cümlələr sürətlə gözümün önündən axıb gedir. Çox həyəcanlananda bəyəndiyim cümlədən birini sosial şəbəkədə paylaşıram. Yazıçı dostlardan biri cümlənin incəliyi və mistikasına heyranlığını bildirir. "Bax, - deyirəm özümə, -o da hiss edib başqa dünyanın havasını". Bəli, məni əsərə çəkən qəribə qüvvə var və əsərin zəif olması barədə yazı yazanlar bu qüvvəni hiss edə bilmirlər. Çünki ölülər dünyasının nəfəsini duymaq asan məsələ deyil. Ezoterika, gizli, mistik bilik və təcrübələri bədii mətn müstəvisində oxuyub təsirlənmək hər oxucuya görə deyil.
Davamı... ceylanmumoglu.com/article/xuan-ru...
Kitap çok karmaşık bir olay örgüsüne sahip, açıkçası kendimi tam olarak verip okuyamadım çok koptum okurken kitaptan, kim ölü kim canlı, hangisi hayal hangisi rüya, bana çok kopuk geldi, sanırım bu tarz romanları pek sevmiyorum bunu fark ettim. Başlangıcı güzeldi, babası Pedro Paramo'nun yaşadığı yere Comala'ya gelen Juan Preciado'nun kah köy yaşamından verdiği kesitler, kah gizemli hayaletlere sahip bir ortam, güzel bir başlangıç olsa da sonunu hele hiç beğenmedim diyebilirim, ayrıca karakter fazlalığı sebebiyle kim kimdir çok net anlaşılmıyor... Bu tarz romanları sevenler elbet vardır ama bana göre değilmiş bunu anladım...
PEDRO PARAMO
Yazar: JUAN RULFO
Çeviri: SÜLEYMAN DOĞRU
DOĞAN KİTAP 3. BASKI
*** İYİLİĞİN KARŞITININ HİÇBİR GERÇEKLİĞİ YOKTUR.
ÖKLİD
130 Sayfalık bir kitap Pedro
Okunması zor ama bir o kadar da keyifli bir romandı. Neden okuması zor diyorum çünkü arka kapakta da yazdığı gibi Rulfo'nun dili, bilinç akışları, zamansızlık okunmasını zor kılıyordu. Eğer kafanız dolu ise okumanızı tavsiye etmem.
Olay kısaca anlatmak gerekirse ana karakterin annesi ölürken babasını bulması hakkında bir dilekte bulunur. O da: ana karakterin babasını bulması gerektiğidir. Ana karakterimiz belli bir zaman sonra annesinin dileğini gerçekleştirebilmek için bir yolculuğa çıkar. Ancak bu yolculuk sırasında; ölüleri, kendi yaşamadıklarını, bazı sesleri duymaya başlar.
Bilinç akışı romanlarının öncülüğünü üstlenen bir edebi eserdi kendileri. Bir yandan ne oluyoruz? Hangi karakteriz derken bir yandan da aslında döneme ve bir köye şahitlik ediyoruz.
Pedro Paramo hakkında yazmak aslında kronolojik sıralamamı biraz bozmama sebep oldu ancak üstünden pek zaman geçmediği için bunu görmezden geleceğim. Kitabıma anca şimdi ulaşabildim ve hakkında yazabilmem için elime alıp hatırlamam gerekiyordu.
Juan Rulfo'nun okuduğum ilk kitabı, kendisinin de tek romanı. Ve elbette belki de en bilindik
hayatımda beni bu kadar zorlayan kitap olmadı. yarısına geldim, belli noktada kaçırdım olayları. sonra arra verdim. ara verdikten sonra baştan okudum. sonra gene ara verdim. şu an devam ediyorum. hiçbir şey anlamadım. beynimi mi aldırdım arada ne oldu derken, arka kapakta yazar ile ilgili bilgi veren kısımda bilinç akışı ustası vs cümlesini görünce anladım. bilinçi akıyor adamın ondan anlamıyorum.
cidden yordu bu kitap beni. normalde huyum değildir ama almamış gibi yapıyorum bu kitabı ve okumuyorum.
Pedro Paramo
Juan Preciado, annesinin vasiyeti üzerine hiç tanımadığı babası Pedro Paramo’yu bulmak için Comala isimli bir kasabaya gider. Issız sokaklarda dolaşan, evlerdeki çatlakların arasından fısıldayan, mezarından konuşan ölüler. Gerçekle hayalin, geçmişle bugünün birbirine karıştığı, kimin canlı, kimin ölü olduğunun belli olmadığı bir hikaye.
Juan, eser boyunca babasının acı çektirdiğin insanların yakarışlarını dinler. Babası, tahmin edilenin aksine kötülük temsili bir insandır, tüm hayatı boyunca da sayısız insana kötülüğü dokunmuştur.
Arka planda 20. Yüzyıl başlarında Meksika’sının feodal yapısına, siyasi sorunlarına, halk ayaklanmalarına değinse de bence bu biraz geri planda kalmıştı.
Yazarın, Pedro Paramo karakterinde hiç fikir beyan etmeden, yanlı cümleler kurmadan “kötülüğün” resmini çok iyi çizebildiğini düşünüyorum. Birkaç farklı karakter üzerinden baba-oğul ilişkilerini de ele almış. Babasının zorbalığının arkasına sığınarak her şeyi ve herkesi kendine hak gören Miguel, terk edilip aranıp sorulmamış olan Juan ve farklı annelere sahip olan, ama asla bir babaya sahip olamamış, kabul görmemiş birçok çocuk. Karakterin ölümü bile bu oğullardan birinin elinden olacaktır.
Ve belki de beni en çok etkileyen yönü; bu kadar kötü olan bir insanın Susanna’ya olan sonsuz aşkı.
Kalbi kötülük dolu olan insanların “güzel” sevebileceğini hiçbir zaman düşünmemişimdir. Bu fikrim hala değişmiş değil ama böyle bir karakter, fikrime inancımı bir parça da olsa sorgulamama neden oldu.
Spoiler içermez..
Juan Rulfo’nun tek romanı olan Pedro Paramo, 120 sayfa olmasına rağmen öyle bir çırpıda bitecek türden bir kitap değil. Yazar bu kitabıyla İspanyol edebiyatında bir dönüm noktası olmuş. Gabriel Garcia Marquez’ in bu kitabı bir gecede iki kez okuduğu söyleniyor. Hatta Yüzyıllık Yanlızlık eserindeki Macondo köyünü oluştururken, Juan Rulfo’ nun Comala’sından etkilenmiş.
Kitabın arkasındaki tanıtım yazısı ve kitap kapağının canlılığı ile çok farklı beklentilere girmiştim. Sanırım bende bizim Yeşilçam filmlerine benzer bir ağa beklentisi oluşmuş olacak ki, arada eğlenebileceğimi falan sanmışım. Ama tamamen hüzün, günah, sefalet ve haksızlık dolu bir kitap. Yabancı basımlarda çok daha uygun kapaklar mevcut...
Aşağısı spoiler olabilir..
Ölüler şehri Comala’ ya babasını görmeye gelen Juan, aslında hayaletler şehrine geldiğinin farkında değildi tabi.. Hayaletlerin konuşmaları ve anıları ile, Juan’ ın anı arasındaki geçişlerde belirsizlikler olduğu için sık sık okurken sayfa başı yaptığım oluyordu. İlk okumada ne okudum ben şimdi diyebilirsiniz. Ama kitabı ikinci okumada çok daha iyi anlayacaksınız diye düşünüyorum. Bitirir bitirmez tekrar okuduğumda, sıralı olmayan zaman dizimi nedeniyle anlamlandıramadığım birçok nokta netleşti. Böyle bir eserin bu kadar az okunması ve bilinmesi çok üzücü.. İyi ki okumuşum dediğim eserlerden oldu..