En Eski Perişey Gönderileri
En Eski Perişey kitaplarını, en eski Perişey sözleri ve alıntılarını, en eski Perişey yazarlarını, en eski Perişey yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben/im
Benim geceyi söndüren
sonsuz parmaklı büyücü,
bulutların arasından şehre
güneşi dağıtan benim.
Sabahın mor kıvılcımını,
piyanodaki son at,
dalga ve dalgakıran benim.
Mektup benim, zarf ben,
benim yelkene dolan hava,
yelken, yelkende parçalanan
martı ve hallaç benim.
Benim bu ayna, bu suret-
Bu yüz: Benim.
Sayfa 58Kitabı okudu
Yatakta doğrulmuş, pencereden karşı kıyıya
bakıyordu, bu déjà vécu duygu içinde:
"Nereden geliyor olabilir ki bu ışık -
bendeki karanlık nereye..."
Sayfa 12 - Altıkırkbeş Y.
Bilmiyordu ki: Çoktandır kadının bakışları
yüzünden geçen her dalgayı okuyordu.
Kaldırdı başını ve gözgöze gelince
kalem kırdı: "Başka birinin yazdığı
senaryoda oynamak istemedim ben".
Sayfa 17 - Altıkırkbeş Y.
Parçalara ayırdı onu, dağıttı.
Saç oldu kadın: su için unvan.
Göz oldu: Baktı, gördü, içine
vardı. ses oldu: Elledi.
soluk oldu: Aldı, tuttu, hız
ve buz, iç çekti. Örtündü,
göğüs oldu. Açıldı: Kasık,
kasnak, çukur oldu, içine
çekti. Ayırdı bir bir, gölgesi
çırılçıplak doğdu. Uykusuna
girdi, uykusundan kokladı.
Günden geceye her saat için
ayrı bir bekleyiş buldu sonra.
Yüzüne su vurdu, sabah oldu.
Sayfa 20 - Altıkırkbeş Y.
Eşyalar değiştirilse de, yeni
badana yaptırılsa da değişmiyor ağrının
kurduğu sıra: Değişmiyor çünkü sokak
adları, değişmiyor şehirler ve insanlar,
dünden bugüne inatla yürüyen inatçı
mantık.
Sayfa 23 - Altıkırkbeş Y.
Düşüyor işte dilimdeki tetik
ve havaya çiziyorum
sesleri, sessiz harfleri
bomboş bir çiviyle.
Bir düğme açıyorum yakamdan,
bir düğme daha açıyorum:
Tutup kökünden söndürdüğüm
geceye fırlıyor
apansız
bir kuş sürüsü.
Sayfa 33 - Altıkırkbeş Y.
Bir kül ki boşuna: Ben
unutsam, kimse hatırlamaz.
Sayfa 34 - Altıkırkbeş Y.
Sen, penceredeki suskun kadın:
Hayatımda ol, kal, öl, istiyorum.
Sayfa 34 - Altıkırkbeş Y.
Gelen, erken bir sonbahar değil
üzerine gittiğim bir som bahardır.
Sayfa 36