!SPOİLER!
Kitabın ingilizce versiyonunu okudum ve betimleme kısımlarında giren zor kelimelerde biraz zorlansam da bitirebildim. Kitap bende akmadı. Yazıldığı yıldan olsa gerek Wendy'e sürekli yakıştırılan anne lakabı da temizlik için çağrılması da erkeklere daha çok sevinildiğinin söylenmesi de beni rahatsız etti. Cinsiyetçiliğin ne kadar büyük ve geniş ölçüde bir problem olduğunu ve toplumumuzun ne kadar derinine işlediğini bir kez daha acı bir şekilde fark ettim. Peter çocuk kalmak uğruna kendi ve diğer çocuklarının hayatını harcayabilecek birisi. Ve ben karakterini sevemedim. Sürekli çocuk kalmak belki teoride iyi olsa da gerçekte çok tehlikeli ve sıkıntılı bir süreç olurdu bence. Yaşın getirdiği olgunluğu seviyorum belki de ben. Ama Peter'in yolda bile kim olduklarını unutabilmesi, sürekli çocuk kalıp oyun dediği maceralara atılmasını ben imrenilecek bir şey olarak değil de korkunç bir şey olarak görebildim. İnsan anıları sayesinde yaşar, anıların ve tanıdığın beraber olduğun insanların yoksa, sadece bir makineden ibaret değil misin?
