"Ama birinin parçası olmam gerek" diye bağırdı Pezzettino.
Bir çocuk kitabı olmanın ötesinde bir kitap Pezzettino.
İtalyanca bir kelime olan Pezzettino, Türkçe'de parçacık anlamına geliyor. Farklı dillerdeki sözcükler birbirini ne kadar anlam yönünden karşılasa da duygu yönünden yetersiz kalabiliyor. Keşke tüm kitapları yazdıkları dillerden okuyabilsek. Öyle olsaydı eminim bizi daha çok kapıdan geçirirlerdi.
Kocamanlar ülkesinde küçücük bir parçadır Pezzettino. Bu kadar küçük olmaması gerektiğini düşünür. Kimin parçası olduğunu aramaya başlar. Pezzettino kime aittir? Kimin parçasıdır?
Pezzettino uzun süredir benimle. Sayısız kez çocuklara okudum. Okurken kendim de sayısız kez dinlemiş oldum aslında. Bıkmadım, arkadaşlarıma, kitap soran, çocuk kitabı arayan kim varsa herkese anlattım. Annelere, bilhassa babalara daha da çok okuyup anlayabilsinler diye evlere yolladım. (Kitabın da pek kitaplık hali kalmadı bu yüzden)
Çocuk kitapları az sözcükle farklı dünyaların kapılarını açmanın bir başka yolu. Toplasanız bir sayfaya sığacak bir öykü bu. Düşünün ki çocuk anlayacak, okuyan yetişkin anlayacak; çocuk tekrar dinlemek isteyecek ama bu da tek başına yeterli olmayacak yetişkinler de tekrar tekrar okumak isteyecek. En azından benim çocuk kitaplarına bakış açım, yaklaşımım bu yönde.
Kelimelere anlam yüklemeyi sevdiğimden mi, resimlerini beğenmemden mi yoksa çocukların her okuduğumda aynı merakla dinlemelerinden midir, pek severim kendisini.
Ayrıca kitap beğenmediğiniz takdirde (sanmıyorum ama:)) iade garantili.
Keyifle okuyunuz, içinizdeki kendinize, minik yavrunuza ve sizden izler taşıyacak olan öğrencilerinize...
Leo Lionni'nin kısacık bir öyküyü bu kadar güzel anlatması mükemmelin de ötesindeydi.
