"Küstürmeyin insanları hayata. Sonra her şeyden vazgeçiyorlar. Yaşamaktan, güzel olan her şeyden. Bir odada yalnızlığı; bir dağ başında kalmayı, bir adada mahsur kalmayı, nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar. Küstürmeyin işte bazı insanları."
İçimde ikinci bir insan gibidir seni sevmek saadeti
Ne güzel şey hatırlamak seni,
Yazmak sana dair,
Gözlerinin hapsinde sırtüstü seni düşünmek;
Filanca gün, falanca yerde söylediğin söz,
Kendisi değil edasında ki dünya...
Fırlayarak yerimden
Penceremden demirlere yapışarak,
Hürriyetin sütbeyaz maviliğine
Sana yazdıklarımı bağıra bağıra okumalıyım...