Plevne Müdafaası
Frederick William Von HerbertPlevne Müdafaası Sözleri ve Alıntıları
Plevne Müdafaası sözleri ve alıntılarını, Plevne Müdafaası kitap alıntılarını, Plevne Müdafaası en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Üzerimize çöken bütün bu felaketlere rağmen ordugâhta yükselen tek bir ses vardı:
- Teslim olmayacağız!
Sayfa 282 - Gündoğan YayınlarıKitabı okudu
Yahudiler, daima bizimle alış veriş yapıyorlar ve habire bizi aldatıyorlardı. Türkler ise ekmeği ve tütünü bedava veriyorlardı.
Hayat, kendi başına anlamsızdır: Ona sadece ölüm değer kazandırır; ve biz tek tek ve hepimiz birlikte eğer ölürsek, ölümün, hayatımıza 'İşe Yaradı' damgasını vurmasına kararlıydık.
Sayfa 250 - Gündoğan YayınlarıKitabı okudu
Plevne, bugüne kadar insan eliyle yapılmış istihkâmların en kuvvetlisidir, ve eğer bu istihkâmlar bir de Türkler tarafından savunulursa onların zaptedilmeleri imkânsız olur
Sayfa 253 - Gündoğan YayınlarıKitabı okudu
... fakat zaruret en ideal öğretmendir."
Sayfa 130 - Gündoğan YayınlarıKitabı okudu
Tanıdığım yüzlerce Türk arasında en orijinal çehrelerden, kendisine hayret ve takdirle bakılacak simalardan birisine sıra gelir : takımın çavuşundan bahsetmek istiyorum. Bunun adı Mustafa Bakkal derler, zabitler de bölükteki Bakkal derler, zabitlerde bölükteki öteki Mustafalardan ayırt edebilmek için kendisini "Mustafa Bakkal" diye
Düşman karınca olsa dahi sen onu fil zanneyle
Selanikten gelen rediflerden dördünün ayakları şişmiş olduğu görüldü ve bu adamcağızlar, hiç istemedikleri halde geriye bırakıldılar. Bunları işe göndermedim; ayaklarına içyağı sürdürdüm.
Kumandanlar ve İmamlar, askerin dini gayretini daima körüklemek istiyorlardı. Fakat Türk askerinin dini taassubu çok daha az şahlanır ve umumi kanaat hilafına ondaki vatan sevgisi daha büyüktür.
Türk askerlerinin yaralıları öldürdüğü hakkında bir takım partizanların ortaya attığı şayia, tamamiyle uydurmadır. Yaralı esirlere tıpkı, Türk kardeşleri gibi muamele edilmiştir.
Tek tük barbarlık hâdiseleri her muharebede vukua gelebilir. Nitekim Sedan harbinde Bazeillesde de feci vak'alar geçmiştir. Fakat yaralı esirlere Türklerin fena muamele etmeyi âdet edindiklerini, bunun sık sık vuku bulduğunu söyliyenler yalan söylemiş olurlar.
Sayfa 147Kitabı okudu
Sessiz, hikâyesiz, şarkısız yürüyüp duruyorduk.
Sayfa 81Kitabı okudu
Zaferin kendileri tarafından kazanıldığını öğrendikleri zaman, askerlerin gösterdiği sevinç ve heyecanı tasvire imkan yoktur. Neferler biribirine sarılıp öpüşmüşler, sevinçden ağlamışlar, deliler gibi oynamışlar, bölük bölük secdeye kapanarak kendilerine bu zaferi ihsan eden Allaha dua etmişlerdi.
Karnı parçalanmış zavallı bir nefere rastgeldim ki o da bu haberi alınca yarasını unutarak o da secdeye kapanmıştı. Bu nefer, o vaziyette can verdi; tabiî, bütün cennet kapılarının o dakikada kendisine açıldığına emin olarak.
Kararlarındaki kat'ilik, manevî kuvvetindeki sarsılmazlık ve eline aldığı işi başarmaktaki liyakat ve iktidarı ile Osman Paşa, bu zaferi de kazandıktan sonra, asrın tarihi üzerinde parlak bir iz bırakmış oluyordu.
Ümitsizliğin kapkaranlık günlerinde bile, ümidin, ancak ölüm tarafından söndürülebilen, ilâhî işığı bu kahraman ve cesur adamın göğsünde parlamış, durmuştu.
O, mağlubiyeti kabul etmemiş, elinde kalan son taburları da savas boyuna sürmüş, nihayet muvaffak da olmuştu.
Sayfa 200Kitabı okudu
Zaman, bütün kuvvetile büyük hâdiseler, korkunç boğazlaşmalar hazırlıyordu.
Sayfa 164Kitabı okudu
Tuna nehri akmam diyor,
Kenarımı yıkmam diyor;
Şanı büyük Osman Paşa
«Plevneden çıkmam!» diyor.
Sayfa 3Kitabı okudu