Bir renk yok ki, bana:
“Biraz sabır, seher yakın” desin.
Gönülden feryat ediyorum her an:
Ah, ne kadar karanlık bu gece!
Gönlümü ferahlatacağım gülüş nerede?
Nerede denize dökeceğim damla?
Tutunacağım kaya nerede?
Nemlidir sanki gece.
Başkalarının da hüzün var gönlünde.
Ama bendeki, hüzün içre bir hüzün.