Hər misrasını hiss edərək, yaşamış kimi oxudum. Bəzi hissələri durğun olsa belə, öz düşüncələrini mənə ötürə bildi. Dövrün acı vəziyyəti, insanları yaralı tərəflərindən bir çox fikirləri ötürməyə çalışmaları Sepehri tərəfindən də yansıdılmışdı. Rəssam təhsili görmüş bir insanın rəsmdə necə təsvir edilən nəsnədə bütün xırda hissələrə önəm verməsi, elə fırça incəliyi qədər misralarında təbiətə, insana yer verməsi təsadüfi deyil, bir Sepehri fərqidi.
Bəlkə də bir neçə il öncə tanıdığım bir şairin həm bu kitabındakı misraların, həm də başqa misralarının cavabını özüm üçün illərlə axtaracam. Ən azından cəhd edəcəm. Ümid edirəm ondakı heyrətamiz saflığı, məsmluğu gerçək dünyada da tapıb, əsl Sohrab Sepehri oxuyucusu olaram.
