Bir ben mi sevmedim bu kitabı? Abartılmış betimler mi dersin, Selim'in değişime kapalı olan karakteri, Ayşe'nin gücü ortasındaki güçsüzlüğü. "AYŞE AL PILINI PIRTINI YÜRÜ GİT HAYATINI YAŞA" diye kaç defa bağırdım kafamın içinde. Hele kitabın sonuna doğru yaşanılan o yargı sahnesi neydi? Ben ne okudum?
Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927bin okunma
Keşke yazılmasaydı.
Büyük bir merakla başlamıştım aslında kitaba. Yer yer şiirlerin de serpiştirilmesi beni büyülemişti. Ancak bir baş kahramanın haddinden fazla ön plana çıkarılması, sanki dünyaki herkesin onunla konuşma ihtiyacı duyuyor olması, hele hele ki -en saçma ve yersiz bulduğum- Allah’ın, Hz Muhammed’in (sav) mahkemeye çıkarılması, konuşturulması, Selim Pusat’ın Allah’a kafa tutan laflar etmesi beni yaraladı. Keşke yazılmasaydı hadi yazıldı keşke okumasaydım dedim.
Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927bin okunma
ilk sayfalarda konu tam olarak anlaşılamasa da ilerleyen sayfalarda konu merak uyandırıyor. Selim Pusat ve eşi ayşe'nin öyküsünden geçmişte türk tarihinden gelmiş günümüzde yaşayan zamanlar arası yolculuk yapabilen karakterleri seyahatine dönüşüyor. Senaryoyu beğenmedim. 15 yaşında çocuklar için ilginç gelebilir fakat çok sıradan bir hayal gücü ürünü diyebilirim. Kitap hiç umulmadık alakasız bir sonla bitiyor. Yazarın okuduğum ilk kitabı, sanırım yanlış kitapla başlamışım...
Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927bin okunma
Alışılageldik sağ düşünüşle gayet paralel biçimde idealizme yaslı bir dünya var romanda da. Gerçeklik yitimi yalnız edebî bir süs olarak tezahür etmeyip Atsız'ın kafasındaki dünyaya ilişkin ipuçlarını da göz önüne seriyor gibi.
Fakat Atsız acemice yarattığı bu ideaların sarsılmazlığıyla zaman zaman oynayıp okuru fizik olana yaklaştırmaktan da geri kalmıyor. Hem Pusat'ın hem Ayşe'nin belirtilen ideal durumları da bu sebeple kısmî olarak bozuluyor. Ruh adam, psikolojik olarak çökmüş ve elinden hiçbir şey gelmeyen zavallı bir adamın, gerçek ve masalsı olanı birbirine katıştırarak siyasal pozisyonunu yalnızca diskursif ve silik bir yerden belirtme çabasından öteye geçemiyor.
Yere göğe sığdırılamayan bu adamın köşetaşı eserinde böylesine sorumluluk almayan kendiliğindenci bir ezginliği içselleştirmesi oldukça şaşırtıcı. Çünkü bir siyasal önderin en nihayet "mağdur olması" değil "bedel ödemesi" beklenir.
Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927bin okunma
Spoiler İçerebilir..
Kamlançu dedikleri bir ülkede Yüzbaşı Burkay'ın, Açığma-Kün adlı bir kıza karşı aşk dolu şiir ve sorularıyla karışık cümleleriyle başlayan bir romanımız var. Burkay sürekli onu görmeye gidiyor ama 40 gün sonra gittiğinde onu göremiyor ve dağın taşın bile onun yokluğuna ağladığını görüyor.
Aşk bizim yüzbaşıyı kör ediyor
Ön yargı ile okumaya başladığım kitap aslında hiç de beklediğim gibi değildi. Kurgu bakımından fena değildi yalnız son bölümlere doğru bir hayli sıkmaya başladı.Genel olarak gereksiz tekrarlarda bir o kadar sıktı. Vatan hainliği ile suçlanan bir askerin görevinden kovulması ve bir süre hücrede tutulduktan sonra kendi iradesi ile savaşmasını konu edinmiş. Zamanında ordu da savaşan bir asker daha sonra kendi iradesi ile savaşıyor ve sonunda iradesini yenip yenmediği konusunda sizde çelişkiye düşüyorsunuz. Diğer yandan edebiyat öğretmeni olan eşi Ayşe Pusat'ın eşinin bu saçma sapan, itici,çekilmez, incitici, rencide edici ve ilgisiz tavırlarına karşı eşine olan sadakatine,sabrına ve bağlılığına hayran kaldım.
Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927bin okunma
Kitap Uygurlara ait bir masalla başlıyor. Masalda bir eşe sahip olduğu halde güzel bir kadına aşık olan Yüzbaşı Burkay'in bu aşk uğruna hem hayatta iken hem de öldükten sonra çektiği ızdıraptan söz ediliyor. Romanın baş kahramanı olan Yüzbaşı Selim Pusat da aslında bu masal kahramanıyla aynı kaderi paylaşıyor. Farklı zamanlarda yasak aşka tutulan
Yazarın, okuduğum ilk kitabı... Yüzüncü sayfalardan sonra, gerçek mi hayal ürünü mü olduğu kestirilemeyen olaylar, merak uyandırmaya başlıyor.
İnancını, fikirlerini, hakkında yazılanları bir kenara bırakarak söylemem gerekirse gerçekten üslubunun farklı, kafa yapısının da çok ilginç çalıştığı bariz...
Roman, bir Uygur masalıyla başlıyor ve yer
Ne kadar farklı düşünürse düşünsün alayım okuyayım dedim. Okuduğum ilk ve son Atsız kitabı olacak çünkü tahammül edemeyerek okudum, kitabın bazı yerlerindeki düşünceler yüzünden sinirlerim bozuldu. Abarttığımı düşünüyor olabilirsiniz, düşünün. O nasıl bir karakterdir bütün evren kainat kozmos Allah ne verdiyse sanki onun etrafında dönüyor. Karısı var bi de nasıl bir peygamber sabrı vardır anlamadım. Kitap boyunca içimden boşa şunu diyip durdum. Hele kadınların aşağılandığı sanki sadece çocuk doğurup soyu devam ettirmek için varlarmış gibi anlatıldığı kısımlar oralara hiç girmiyorum. Kitap yarım bırakmayı sevmediğim için direndim. Belki edebi olarak değeri olabilecek bi kitapken böyle yok kıralcılık yok Cumhuriyeti kabullenememe falan kitap benim gözümde sıfır. Kitaptan Pusat karakterini, konuşmalarını tamamıyla çıkarsak güzel kalırdı, çok güzel bir hikayeyle başlamıştı halbuki.
Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927bin okunma
